Andrzej Braiter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Braiter
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Andrzej Maria Braiter

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1962
Warszawa

Ambasador RP w Angoli
Okres

od 1997
do 2002

Poprzednik

Roman Czyżycki

Następca

Eugeniusz Rzewuski

Ambasador RP w Kostaryce
Okres

od 14 października 2005
do 31 grudnia 2008

Poprzednik

Ryszard Schnepf

Następca

zamknięcie placówki

Ambasador Polski w Brazylii
Okres

od 30 sierpnia 2013
do 20 grudnia 2017

Poprzednik

Jacek Junosza Kisielewski

Następca

Jakub Skiba

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia)

Andrzej Maria Braiter (ur. 13 sierpnia 1962 w Warszawie[1]) – polski urzędnik państwowy i dyplomata, ambasador tytularny, honorowy obywatel Brasílii[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W Brazylii ukończył szkołę średnią, a także Universidade de Brasília(inne języki) (UnB), gdzie studiował literaturę i nauki ekonomiczne. Będąc jeszcze w Brazylii, pracował w szkole podstawowej.

W latach 1985–1987 prowadził na Uniwersytecie Warszawskim lektorat języka portugalskiego oraz zajęcia z historii Brazylii i metodyki nauczania. Został pracownikiem MSZ w 1988. Przeszedł wszystkie szczeble kariery zawodowej. W latach 1987–1988 ukończył roczne podyplomowe studium służby zagranicznej, a w latach 1989–1990 przebywał na stażu zagranicznym w ambasadzie RP w Portugalii na stanowisku asystenta ambasadora. Po powrocie do centrali był zatrudniony na stanowisku radcy w protokole dyplomatycznym. W 1991 ukończył na Uniwersytecie w Leeds studium podyplomowe dot. stosunków międzynarodowych. Po powrocie do kraju, w latach 1991–1993 pracował w departamencie Afryki, Azji, Australii i Oceanii jako II sekretarz[3].

Pełnił obowiązki kierownika placówki w ambasadzie RP w Luandzie w latach 1993–2002, początkowo jako chargé d’affaires, od 1997 jako ambasador[4][5]. Po powrocie z misji był zatrudniony w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa, w którym od 2003 pełnił funkcję zastępcy dyrektora. Prowadził sprawy nieproliferacji handlu bronią, przewodniczył delegacjom w ONZ w tym obszarze, brał udział w pracach Grupy Wassenaar, Grupy Australijskiej, był członkiem rady programowej MSPO KIELCE. W latach 2005–2008 był ambasadorem RP w Kostaryce, z akredytacją w pięciu państwach Ameryki Środkowej (Belize, Gwatemali, Hondurasie, Nikaragui i Salwadorze)[6][7][8][9][10][11]. W latach 2009–2011 pracował w centrali MSZ, najpierw jako Naczelnik Wydziału Współpracy Wielostronnej, a od kwietnia 2011 jako Dyrektor Centrum Rozwoju Zawodowego. Zajmował się m.in. projektami pomocowymi dla Ameryki Łacińskiej. Od 2012 do sierpnia 2013 pełnił funkcję wicedyrektora Biura Spraw Osobowych[12].

17 czerwca 2013 mianowany został ambasadorem w Brazylii przez prezydenta Bronisława Komorowskiego[13]. 30 sierpnia 2013 objął kierownictwo placówki, stając się Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym RP w Brazylii[3][14]. W 2015 został wyróżniony nagrodą Ministra Spraw Zagranicznych Amicus Oeconomiae(inne języki)[15]. Kadencję zakończył 20 grudnia 2017[16].

W swojej karierze był również międzynarodowym obserwatorem OBWE i ONZ, a także pełnił funkcję specjalnego wysłannika Prezydenta RP w Hondurasie (2006) i Nikaragui (2007)[14]. W 2016 pełnił funkcję szefa polskiej delegacji na spotkanie Grupy Dostawców Jądrowych (Nuclear Suppliers Group, NSG) w Buenos Aires. W 2019 zakończył pracę w MSZ[17].

W 2018 otrzymał najwyższe odznaczenie państwowe Federacyjnej Republiki Brazylii – Krzyż Wielki Orderu Narodowego Krzyża Południa[18].

W sierpniu 2020 został redaktorem naczelnym „Gentleman Magazine”[19].

Od 2023 jest członkiem honorowym Izby Polsko-Angolańskiej (IPLAO)[20].

Żonaty, zna angielski, hiszpański, portugalski, francuski[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych [online], sejm.gov.pl, 13 września 2012 [dostęp 2017-11-21] (pol.).
  2. Embaixador da Polônia recebe título de Cidadão Honorário de Brasília [online] [dostęp 2017-12-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-02] (port. braz.).
  3. a b c Ambasador [online], brasilia.msz.gov.pl [dostęp 2017-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-02].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 listopada 2002 r. nr Z.110-67-2002 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2002 r. nr 57, poz. 773).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 września 2002 r. nr Z.110-56-2002 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2002 r. nr 44, poz. 664).
  6. Andrzej Braiter [online], Europejska Akademia Dyplomacji :: European Academy of Diplomacy :: diplomats.pl, 28 marca 2015 [dostęp 2017-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-28].
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 lutego 2005 r. nr Z.110-6-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 11, poz. 214).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2005 r. nr Z.110-30-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 36, poz. 496).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 czerwca 2005 r. nr Z. 110-42-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 40, poz. 540).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 sierpnia 2008 r. nr 110-37-2008 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 64, poz. 565).
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 sierpnia 2008 r. nr 110-38-2008 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 64, poz. 566).
  12. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 42/ [online], sejm.gov.pl, 13 września 2012 [dostęp 2017-12-14] (pol.).
  13. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 czerwca 2013 r. nr 110-27-2013 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2013 r. poz. 709).
  14. a b Życiorys ambasadora. Ministerstwo Spraw Zagranicznych. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)].
  15. MSZ: święto polskiej dyplomacji (komunikat), PAP MediaRoom, 16 listopada 2015 [dostęp 2023-12-06] [zarchiwizowane 2023-12-06].
  16. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 października 2017 r. nr 110.68.2017 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 1028).
  17. Wiktor Ferfecki, Zmiany w MSZ. Wymiotło kilkudziesięciu dyplomatów [online], www.rp.pl, 23 maja 2019 [dostęp 2019-07-25] (pol.).
  18. DECRETO DE 12 DE MARÇO DE 2018 - Imprensa Nacional [online], in.gov.br, 12 marca 2018 [dostęp 2021-01-15] (port. braz.).
  19. Kontakt [online], Gentleman Magazine [dostęp 2021-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-15].
  20. Andrzej Maria Braiter. iplao.org. [dostęp 2024-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-19)].