Anna Bella Geiger
.jpg) (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater |
Universidade Federal do Rio de Janeiro |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo, rysunek, fotografia |
| Odznaczenia | |
 
| |
Anna Bella Geiger (ur. 4 kwietnia 1933 w Rio de Janeiro) – brazylijska artystka polsko-żydowskiego pochodzenia, zajmująca się malarstwem, rysunkiem, fotografią; wykładowczyni.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Anna Bella Geiger jest córką polskich-żydowskich imigrantów pochodzących z Ostrowca Świętokrzyskiego, którzy wyjechali do Brazylii ok. 10 lat przed jej narodzinami. Jej ojciec zajmował się wytwórstwem torebek i sukienek haute couture. Uczęszczała do liceum francuskiego w Rio de Janeiro. Przez cztery lata kształciła się w pracowni Faygi Ostrower, następnie na Universidade Federal do Rio de Janeiro studiowała filozofię, językoznawstwo i języki anglo-germańskie. Uczyła się także w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. W 1968 zaczęła uczyć rysunku i grawerunku w metalu w Museum of Modern Art w Rio. Miała już wtedy własną pracownię w domu. W 1969 na kilka miesięcy przeprowadziła się do Nowego Jorku[1][2][3].
Geiger przynależy do czołówki artystów z Rio de Janeiro, którzy na nowo połączyli tradycję ekspresjonistyczną z neokonkretyzmem, jak Hélio Oticica, Lygia Clark, Lygia Pape. W twórczości daje wyraz: „brazylijskości” (brasilidade), postkolonialnemu dziedzictwu, antropologii, astronomii, kulturom tubylczym, alchemii, poezji konkretnej, brazylijskiej muzyki, utopiom i dystopiom, teoriom gier[4].
Anna Bella Geiger reprezentowała Brazylię na wielu wystawach, między innymi na biennale w Wenecji i São Paulo. W 1999 Mario Carneiro zrealizował film dokumentalny Uma poética contemporânea do espaço (Współczesna poetyka przestrzeni) poświęcony jej twórczości. Jej praca Coração e autras coisas (Serce i inne rzeczy) posłużyła za inspirację dla symfonii Guillermo Rendóna Garcíi Grabado de Anna Bella Geiger (Grawiura Anny Belli Geiger, 1966), a sama Geiger stała się tematem popularnej piosenki rockowej Mariny Limy (Anna Bella z albumu Lá nos primórdios (Powrót do dawnych czasów, 2006)[4][5]. Część jej prac jest w posiadaniu Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie[6], MoMA w Nowym Jorku, Centrum Pompidou w Paryżu, Muzeum Harvarda w Cambridge, Muzeum Wiktorii i Alberta oraz Tate Britain w Londynie, Muzeum J. Getty'ego w Los Angeles, Museu de Arte de São Paulo, Nowojorskiej Bibliotece Publicznej[3].
Pierwsza jej wystawa w Polsce miała miejsce w 2017 w Krakowie[1]. Na przełomie 2018/2019 w Galerii Zachęta w Warszawie odbył się pierwszy duży pokaz Geiger w Polsce – Mapy pod niebem Rio de Janeiro[4].
Odznaczona Orderem Krzyża Południa (2004) oraz Orderem Zasługi Kulturalnej (2010)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Agnieszka Sural, Anna Bella Geiger: Sami strzeliliśmy sobie w stopę [wywiad] [online], Culture.pl, 29 sierpnia 2017 [dostęp 2019-01-03] (ang.).
- ↑ ‘Our Daily Bread’, Anna Bella Geiger, 1978 [online], Tate [dostęp 2019-01-03] (ang.).
- ↑ a b Tepper Takayama Fine Arts - Anna Bella Geiger [online], www.teppertakayamafinearts.com [dostęp 2019-01-04].
- ↑ a b c Anna Bella Geiger. Mapy pod niebem Rio de Janeiro - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2019-01-03] (pol.).
- ↑ Marina Lima, Anna Bella, youtube.com, EMI Music, 2006.
- ↑ Kolekcja - Anna Bella Geiger - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 2019-01-03] (pol.).
- ↑ Anna Bella Geiger [online] [dostęp 2019-01-03] (port. braz.).