Anne Rice
Anne Rice w 2006 roku | |
Imię i nazwisko |
Howard Allen O’Brien |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
cykl Kroniki wampirów | |
Strona internetowa |
Anne Rice (ur. 4 października 1941 w Nowym Orleanie jako Howard Allen O’Brien) – autorka głównie literatury grozy. Druga córka Irlandczyków, Katherine i Howarda O’Brienów. Autorka bestsellerowego cyklu Kroniki wampirów, który wywarł duży wpływ na subkulturę gotycką. Pisała także pod pseudonimami Anne Rampling oraz A.N. Roquelaure. Żona poety i malarza Stana Rice’a, matka pisarza Christophera Rice’a.
Życiorys
Dzieciństwo
Anne Rice urodziła się i spędziła większość życia w Nowym Orleanie w stanie Luizjana, który stał się tłem wielu jej powieści. Rodzice - Katherine i Howard O’Brienowie - nazwali ją Howard, po ojcu. Imię Anne przyjęła pierwszego dnia w szkole, kiedy została zapytana o imię. Jej matka, która była przy tym obecna, zaakceptowała wybór córki i nie poprawiła jej. Katherine, jak na owe czasy kobieta bardzo wykształcona, nie chciała w żaden sposób ograniczać swoich dzieci. Pozwalała im nawet rysować po ścianach. Dała mi tyle wspaniałych rzeczy, mówi Anne, ale najbardziej cenię sobie to, że obdarzyła mnie wiarą w samą siebie, w to, że mogę dokonać wielkich rzeczy. Obdarzyła mnie poczuciem nieskończonej mocy. Matka Anne opowiadała swoim córkom niezliczone, fantastyczne historie, a także opowiadała o książkach i filmach, z którymi się zapoznała. Zaciekawiła je także pisarstwem Dickensa, który stał się ulubionym autorem pisarki. Anne miała bardzo bujną wyobraźnię, której dawała upust pisząc sztuki dla siebie i swoich sióstr. Spacerując po Nowym Orleanie często zaglądała do starych, opuszczonych domostw w nadziei, że natknie się tam na ducha. Była wychowana przez matkę jako katoliczka i mocno wierzyła w Boga. Modliła się w swoim małym oratorium urządzonym w nieużywanej łazience na tyłach domu. Chciała wtedy zostać zakonnicą.
W 1942 Howard zaciągnął się na trzy lata do wojska pozostawiając żonę samą z dwójką małych dzieci, Anne i Alice. Katherine przyzwyczajona do dużego statusu społecznego i komfortu materialnego, nie poradziła sobie z trudną sytuacją finansową rodziny. Popadła w alkoholizm. Nie pomógł jej nawet powrót męża z wojny. Zmarła na wylew w lipcu 1956. Piętnastoletnia Anne musiała zająć się domem oraz dwiema młodszymi od siebie siostrami, Tamarą i Karen.
Ojciec Anne ożenił się powtórnie w 1958 i z powodu przeniesienia przeprowadził się do Richardson w stanie Teksas. Tam też Anne zaczęła uczęszczać do świeckiego liceum. Poznała tam swojego przyszłego męża Stana Rice, który jednak nie wykazywał większego zainteresowania jej osobą. Wychowana w szkole katolickiej, w której obowiązywała cenzura literatury, zaczytywała się, wbrew nakazom swego ojca, w filozofii egzystencjalnej. Poznała dzieła pisarzy takich jak Hemingway czy Woolf. Przed ukończeniem liceum przestała wierzyć w Boga.
Studia
Anne uczęszczała na studia w Texas Women’s College w Denton, lecz po roku porzuciła je by wraz ze swoją współlokatorką, Ginny, przenieść się do San Francisco i rozpocząć pracę w firmie ubezpieczeniowej. Stan po ukończeniu liceum (rok później) pojechał za nią do Denton. lecz Anne już tam nie było. Zaczęli ze sobą korespondować. W 1961 Stan oświadczył się w nietypowy sposób - wysyłając jej telegram. Ślub odbył się 14 października 1961 w Teksasie. W rok później, po zakończonych studiach Stana, przenieśli się do San Francisco, gdzie oboje kontynuowali naukę. Anne studiowała nauki polityczne, chociaż w dalszym ciągu chciała zostać pisarką.
Po uzyskaniu tytułu magistra (rok 1964, Stan ukończył wtedy wydział Twórczego Pisania) Anne postanowiła popracować nad swoim warsztatem pisarskim i zaczęła pisać jedno opowiadanie dziennie. Pamiętając z czasów dzieciństwa opowieści matki o wampirach, Anne umieściła w jednym z nich postać młodego reportera przeprowadzającego wywiad z wampirem. Pisarka opublikowała w tym okresie swoje pierwsze opowiadanie Czwarty października, 1948 oraz pierwszy rozdział mini-powieści Nicholas i Jean w magazynie uniwersyteckim o nazwie Transfer. Pozostałe opowiadania wylądowały w szufladzie.
W 1966 państwu Rice urodziła się córka, Michelle. Stan wykładał w tym czasie na wydziale Twórczego Pisania Uniwersytetu Stanowego, a Anne była na studiach pomagisterskich i przesiadywała w bibliotekach szukając tematów które mogły przynieść jej pomysły na powieść. W 1969 państwo Rice przeprowadzili się do Berkeley. Kiedy Michelle miała 4 lata, wykryto u niej ostrą postać białaczki. W tym okresie Stan otrzymał 5000 dolarów z National Endowment for the Arts, które pozwoliły państwu Rice na zabranie jej do Disneylandu. Małżeństwo chwytało się wszelkich sposobów, w tym leków eksperymentalnych. Pomimo to Michelle zmarła kilka tygodni przed swoimi szóstymi urodzinami. Jej rodzice zaczęli topić smutki w alkoholu, jednak Anne nie poddała się całkowicie rozpaczy. Skończywszy studia pomagisterskie, podjęła pracę jako korektorka w wydawnictwie prawniczym, jednak wciąż wierzyła, że jej powołaniem jest pisarstwo. Wtedy mąż poradził jej zajęcie się pisaniem na poważnie.
Kariera pisarska
Anne sięgnęła do szuflady i znalazła opowiadanie o wampirze opowiadającym w wywiadzie o swoim ciężkim nieśmiertelnym życiu. Zaczęła je rozwijać. Nadała głównemu bohaterowi imię Louis i zaczęła rozwijać wątek jego śmiertelnej przeszłości. Kiedy dotarła do momentu, w którym traci on brata, powróciła rozpacz po stracie córki. Spoglądanie oczami Louisa pozwoliło mi pisać o życiu w sposób w jaki nie byłoby to możliwe w zwykłej, współczesnej powieści. W takiej formie nie mogłabym przedstawić mojego życia w wiarygodny sposób. Nie wiedziałam, jak mogłabym go użyć. Gdy już porzuciłam to wyzwanie i zaczęłam pisać Wywiad z wampirem, wszystko to wskoczyło na swoje miejsce. Mogłam opisywać rzeczywistość poprzez fantazję. Pisała przeważnie w nocy, ukończyła pracę w przeciągu pięciu tygodni. Długo nie mogła znaleźć wydawcy swojego dzieła. W końcu, w 1974 roku na konferencji pisarskiej w Squaw Valley, poznała agentkę, Phyllis Seidel, której udało się sprzedać powieść wydawnictwu Knopf. Książka ukazała się w maju 1976 i w ciągu pierwszego roku sprzedaży zarobiła prawie milion dolarów. Wkrótce Paramount Pictures kupił prawa do jej zekranizowania za 150 tys. dolarów, za które państwo Rice odbyli podróż po Europie, Egipcie i Port-au-Prince. Anne Rice została autorką scenariusza do tego filmu.
Wbrew oczekiwaniom, jej druga książka nie była kontynuacją Wywiadu z wampirem, ale opowieścią o ludziach zamieszkujących Nowy Orlean przed wojną secesyjną (The Feast of All Saints). Podczas pisania tej książki zaszła kolejny raz w ciążę. 11 marca 1978 urodził się jej syn, Christopher. Akcję kolejnej książki (Krzyk w niebiosa) osadziła w osiemnastowiecznych Włoszech, opowiada ona o środowisku kastratów. Żadna z tych powieści nie powtórzyła sukcesu Wywiadu z wampirem. Anne Rice postanowiła wtedy spróbować swych sił w literaturze erotycznej. Powstały dwa pierwsze tomy trylogii o Śpiącej Królewnie: Przebudzenie Śpiącej Królewny oraz Kara dla Śpiącej Królewny). Cała trylogia została wydana pod pseudonimem A. N. Roquelaure. Jestem dumna z książek o Królewnie, mówi autorka, i jestem z nich zadowolona. Dokonałam [w nich] tego, czego chciałam.
Spod pióra Rice wyszły jeszcze dwie powieści erotyczne: Ucieczka do Edenu oraz Belinda, obie opublikowane pod pseudonimem Anne Rampling. Druga z nich przypomina nieco jedną z ulubionych książek Rice - Lolitę Nabokova.
W 1985, po 9 latach od ukazania się Wywiadu z wampirem, liczni fani opowieści o Louisie doczekali się kontynuacji. Tym razem Rice uczyniła narratorem nie Louisa, lecz Lestata - jego wampirzego ojca. Lestat to marzenie o mężczyźnie, z którym chciałabym być, twierdzi Rice. Jednak pisarka kierowała się nie tylko tym podczas kreowania postaci Lestata. Od samego początku postać oparta była na Stanie, osobie, która stała się artystą-samoukiem, samoukiem-intelektualistą i poetą. To Stan-ateista, mówiący do mnie „Louisie-katoliku, na co ci te wszystkie bzdury? Żyj, spojrzyj na życie wokoło, sięgnij po nie, to wszystko należy do ciebie! Nie rozpaczaj nad systemem, który mógłby równie dobrze w ogóle nie istnieć, albo religią, która umarła, nie szukaj Boga i Diabła, by wytłumaczyć rzeczy. Spójrz na to, co masz przed nosem”. Na tym właśnie się opierałam, wcielając się w tę postać.
W 1989 roku, podczas prac nad Godziną czarownic, Rice powróciła do Nowego Orleanu. W 1993 nabyła tam budynek byłego katolickiego sierocińca Św. Elżbiety, który pojawia się w jej powieściach. Kilka lat później sprzedała budowlę.
W 2001 powstał kolejny film na podstawie wampirzej prozy Rice. Królowa Potępionych łączy wątki dwóch kolejnych, po Wywiadzie z wampirem, części cyklu Kroniki wampirów: Wampira Lestata oraz Królowej Potępionych. Jednak tym razem producent odmówił zatrudnienia pisarki nawet w charakterze konsultantki.
9 grudnia 2002 po roku walki z guzem mózgu zmarł mąż Anne, poeta i malarz, Stan Rice. Do końca pracował - malował, pisał. Wiele z jego prac można odnaleźć w powieściach Anne, szczególnie w Kronikach wampirów.
Huragan Katrina
W marcu 2005 roku Anne Rice ewakuowała się wraz z najbliższą rodziną z Nowego Orleanu do San Diego w Kalifornii. Działanie strony domowej autorki zostało wstrzymane, a na jej stronie głównej ukazywały się informacje dotyczące huraganu i jego skutków oraz losów jej rodziny i domu. Obecnie informacje te zostały przeniesione na jedną z podstron.
Powrót do katolicyzmu
Rice, określająca się przez większość swojego dorosłego życia jako ateistka, w 1998 powróciła do wiary rzymskokatolickiej, której nie praktykowała od osiemnastego roku życia. W październiku 2005, kiedy ponownie wstąpiła do Kościoła, Rice ogłosiła na łamach Newsweeka, że będzie pisać tylko dla Pana. Zapowiedziała też powieść Chrystus Pan: Wyjście z Egiptu, mającą być pierwszą częścią trylogii opowiadającej życie Chrystusa.
W wywiadzie dla Christianity Today (nazwanym Wywiad ze skruszoną) Rice ogłosiła, iż nie napisze już nigdy żadnego wampirycznego opowiadania. Nigdy się nie cofnę. Nawet jeśli by mówili 'Będziesz spłukana; musisz napisać jeszcze jedną książkę o wampirach', odmówiłabym. Nie mam wyboru, byłabym bezgranicznie głupia odwracając się tak od Boga. Część fanów zszokowała wiadomość o jej religijnym i literackim nawróceniu, karcąc ją na ramach magazynów, blogów oraz w recenzjach czytelników w sieci. Rice odpowiedziała w poście na Amazon.com: I tak - nie będzie następnych części „Kronik"! Dzięki Bogu!.
Pytanie czy Rice będzie nadal wspierać liberalne sprawy, jak LGBT (jej syn Christopher otwarcie przyznaje się do bycia gejem) było przedmiotem sporej dyskusji; sama pisarka mówiła, że postawa jej syna wobec homoseksualizmu była czymś, z czym długo borykała się, kiedy podejmowała decyzję o nawróceniu[potrzebny przypis]. Rice pozostaje zwolenniczką praw dla homoseksualistów oraz prawa do uczestniczenia przez nich w obrzędach religijnych[potrzebny przypis].
Rozstanie z katolicyzmem
28 lipca 2010 roku Anne Rice ogłosiła w Internecie, że rozstaje się z zorganizowaną religią chrześcijańską, jednocześnie nie porzucając wiary w Boga objawionego w Chrystusie[1].
Czasy obecne
Dzisiaj Anne O’Brien Rice jest autorką 21 powieści oraz 6 scenariuszy. Jest znana z utrzymywania kontaktu ze swoimi fanami. Odpowiada na ich pytania na swojej stronie internetowej, a także uruchomiła specjalną linię telefoniczną, służącą czytelnikom do zostawiania tam opinii na temat jej twórczości, i gdzie zostawia co jakiś czas swoje wypowiedzi.
Publikacje
Cykle
Cykl Kroniki wampirów
- 1976 Wywiad z wampirem (Interview with the Vampire)
- 1985 Wampir Lestat (The Vampire Lestat)
- 1988 Królowa Potępionych (The Queen of the Damned)
- 1992 Opowieść o złodzieju ciał (The Tale of the Body Thief)
- 1995 Memnoch Diabeł (Memnoch The Devil)
- 1998 Wampir Armand (The Vampire Armand)
- 2000 Merrick
- 2001 Krew i złoto (Blood and Gold)
- 2002 Posiadłość Blackwood (Blackwood Farm)
- 2003 Krwawy kantyk (Blood Canticle)
- 2014 Książę Lestat (Prince Lestat)
- 2016 Prince Lestat and the Realms of Atlantis[2]
Cykl Nowe kroniki wampirów
- 1998 Pandora
- 1999 Wampir Vittorio (Vittorio the Vampire)
Cykl Dzieje czarownic z rodu Mayfair
Cykl Śpiąca Królewna (pod pseudonimem A.N. Roquelaure)
- 1983 Przebudzenie Śpiącej Królewny (The Claiming of Sleeping Beauty)
- 1984 Kara dla Śpiącej Królewny (Beauty's Punishment)
- 1985 Wyzwolenie Śpiącej Królewny (Beauty's Release)
- 2015 Beauty's Kingdom
Trylogia Chrystus Pan
- 2005 Chrystus Pan. Wyjście z Egiptu (Christ the Lord: Out of Egypt)
- 2008 Chrystus Pan. Droga do Kany (Christ the Lord: Road to Cana)
- –––– Christ the Lord: The Kingdom of Heaven (w przygotowaniu)
Cykl Songs of the Seraphim (w Polskim wydaniu nazwany Czas Aniołów)
Cykl Kroniki Daru Wilka (The Wolf Gift Chronicles)
Pozostałe powieści
- 1979 Uczta Wszystkich Świętych (The Feast of All Saints)
- 1982 Krzyk w niebiosa (Cry to Heaven)
- 1985 Ucieczka do Edenu (Exit to Eden) (jako Anne Rampling)
- 1986 Belinda (jako Anne Rampling)
- 1989 Mumia (The Mummy: or Ramses the Damned)
- 1996 Sługa kości (Servant of the Bones)
- 1997 Skrzypce (Violin)
Inne
- 2009 Called Out of Darkness: A Spiritual Confession (autobiografia)
Opowiadania
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Anne Rice - As I said below, I quit being a Christian. I'm... | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2017-12-02] (fr.).
- ↑ Isabella Biedenharm: Lestat returns in Anne Rice's new novel, Prince Lestat and the Realms of Atlantis. Entertainment Weekly. [dostęp 2016-07-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Anne Rice (ang.)
- Podstrona (ang.) z informacjami dotyczącymi Huraganu Katrina
- Dwa wywiady z Anne Rice (ang.) (1985 i 1988) w formacie RealAudio
- Do You Know What It Means to Lose New Orleans? (ang.) - Anne Rice o huraganie Katrina na łamach The New York Times
- ISNI: 000000012147991X, 0000000372894173
- VIAF: 111989334
- LCCN: n79068491
- GND: 119201909
- NDL: 00454097
- LIBRIS: pm135gc747sf0ds
- BnF: 11921826d
- SUDOC: 027098354
- SBN: CFIV035224
- NLA: 35450371
- NKC: jn19990006996
- BNE: XX1044849
- NTA: 069088403
- BIBSYS: 90801795
- CiNii: DA0577293X
- Open Library: OL39486A
- PLWABN: 9810616732905606
- NUKAT: n94003654
- J9U: 987007310034005171
- PTBNP: 82318
- CANTIC: a10433557
- LNB: 000017148
- NSK: 000102985
- CONOR: 6964323
- BNC: 000292148
- ΕΒΕ: 75439
- BLBNB: 000560751
- KRNLK: KAC199622910
- LIH: LNB:V*89911;=BO
- WorldCat: lccn-n79068491