Antoni Franciszek Sotkiewicz

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	20 maja 1883
Miejscowość	Petersburg
Konsekrator	Wincenty Popiel
Współkonsekratorzy	Karol Hryniewiecki; Szymon Marcin Kozłowski
Konsekrowani biskupi
Stefan Aleksander Zwierowicz	28 listopada 1897

Antoni Franciszek Sotkiewicz
Data urodzenia	12 stycznia 1826
Data śmierci	4 maja 1901
Miejsce pochówku	bazylika katedralna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu
	Biskup diecezjalny sandomierski
Okres sprawowania	1883–1901
	Administrator archidiecezji warszawskiej
Okres sprawowania	1872–1883
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	29 lipca 1849
Prezbiterat	5 sierpnia 1849
Nominacja biskupia	15 marca 1883
Sakra biskupia	20 maja 1883
	Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 stycznia 1826^[2] w Bardzie^[3]. Uczył się w gimnazjum kieleckim^[4]. Studiował w Seminarium Duchownym w Sandomierzu, a w latach 1846–1850 w Akademii Duchownej w Warszawie, gdzie uzyskał stopień kandydata teologii^[3]. 29 lipca 1849 otrzymał święcenia diakonatu, a 5 sierpnia 1849^[1] biskup Józef Goldtmann^[3] wyświęcił go w Sandomierzu^[2] na prezbitera^[1] .

Następnie był proboszczem w Zbelutce i Słupi Nowej, pełnił też funkcję asesora konsystorza^[2]. Został profesorem sandomierskiego seminarium duchownego^[3] i warszawskiej Akademii Duchownej^[2]. Otrzymał godność kanonika warszawskiego^[2]. Będąc wikariuszem generalnym, w okresie od 4 października 1872 do 16 czerwca 1883 zarządzał archidiecezją warszawską w zastępstwie nieobecnego arcybiskupa metropolity Zygmunta Szczęsnego Felińskiego^[5]. Był redaktorem „Przeglądu Katolickiego”^[2].

15 marca 1883 papież Leon XIII mianował go biskupem diecezjalnym diecezji sandomierskiej. Sakrę biskupią otrzymał 20 maja 1883 w Petersburgu^[3]. Konsekrował go arcybiskup warszawski Wincenty Popiel, w asyście Karola Hryniewieckiego, biskupa diecezjalnego wileńskiego, i Szymona Marcina Kozłowskiego, biskupa diecezjalnego łucko-żytomierskiego^[1]. Ingres do katedry sandomierskiej odbył 24 czerwca 1883. Zabiegał o wyrabianie posłuszeństwa wśród duchownych, wspomagał rozwijanie działalności zakonów bezhabitowych, przeprowadził renowację kościoła katedralnego^[2].

W 1897 udzielił sakry biskupowi diecezjalnemu wileńskiemu Stefanowi Aleksandrowi Zwierowiczowi^[1].

Zmarł 4 maja 1901^[2]. Został pochowany w podziemiach katedry sandomierskiej^[3].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Antoni Franciszek Sotkiewicz. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-11-11].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 412. ISBN 83-211-1311-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Nota biograficzna Antoniego Ksawerego Sotkiewicza na dawnej stronie diecezji sandomierskiej. sandomierz.opoka.org.pl. [dostęp 2016-08-17].
↑ A. Massalski, J. Szczepański: Słownik biograficzny zasłużonych nauczycieli i wychowanków. I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Kielce: 2010, kol. 113.
↑ G. Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 33. ISBN 978-83-7821-118-1.