Archidiecezja ormiańskokatolicka we Lwowie
49°50′36″N 24°01′51″E/49,843333 24,030833 Katedra ormiańska we Lwowie | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| arcybiskupstwo |
bezpośrednio pod Stolicę Apostolską |
| katedra | |
| Arcybiskup |
sede vacante |
| Dane statystyczne (1921-1939) | |
| Liczba wiernych |
5000 |
| Liczba kapłanów |
21 |
| Liczba parafii |
8 |
Położenie na mapie Lwowa  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
| 49°50′36″N 24°01′51″E/49,843333 24,030833
| |
Archidiecezja ormiańskokatolicka we Lwowie – archidiecezja Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego z siedzibą we Lwowie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Powstała w 1630 w wyniku złożenia katolickiego wyznania wiary przez lwowskiego biskupa ormiańskiego Mikołaja Torosowicza. W 1635 podniesiona do rangi archidiecezji. Głównym kościołem była lwowska katedra. Podczas synodów diecezjalnych (1690, 1699, 1700, 1782) stopniowo upodobniano liturgię do łacińskiej poprzez wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego czy latynizację liturgii. W latach 1665–1784 we Lwowie działało kolegium ormiańskie prowadzone przez teatynów. W 1803 powołano kapitułę katedralną.
Archidiecezja posiadała szkoły parafialne w Łyścu, Lwowie i Śniatyniu, szpitale w Kamieńcu Podolskim i Lwowie, towarzystwa różańcowe i szkaplerzne.
Eparchia poniosła straty w wyniku rozbiorów Polski (odpadły parafie znajdujące się w zaborze rosyjskim, które otrzymały eparchię w Mohylowie Podolskim), reform cesarza Józefa II (zniesiono 6 parafii). Do 1921 pod eparchię podlegały dwie ormiańskie parafie na terenie Bukowiny.
Po śmierci arcybiskupa Teodorowicza (1938), wysiedleniu wiernych na tzw. Ziemie Odzyskane, aresztowaniu i śmierci administratora apostolskiego Dionizego Kajetanowicza eparchia nie posiada ordynariusza, choć formalnie nadal istnieje.
Niewielka wspólnota ormiańskokatolicka we Lwowie (20–30 osób) została zarejestrowana w 1991 r., nie była jednak w stanie przejąć tutejszej katedry[1][2], którą w l. 2000–2003 przekazano diecezji ukraińskiej Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego[3].
Liczebność parafii i wiernych[edytuj | edytuj kod]
- 1665– 15 parafii i 5000 wiernych
- 1763– 18 parafii i 6000 wiernych
- 1921–1939 8 parafii i 5000 wiernych
Arcybiskupi[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Вірменська Католицька Церква. [w:] Релігійно-інформаційна служба України [on-line]. risu.org.ua. [dostęp 2014-10-11]. (ukr.).
- ↑ Grzegorz Rąkowski: Lwów. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 129. ISBN 978-83-89188-70-8.
- ↑ Jurij Smirnow w: Culture.pl: Mozaiki Józefa Mehoffera i malowidła Jana Henryka Rosena w Katedrze Ormiańskiej we Lwowie. [dostęp 2014-10-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Szteinke, Lwowska archidiecezja ormiańskokatolicka, Encyklopedia Katolicka, t. XI, Lublin 2006