Bernard Kus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernard Kus
Pełne imię i nazwisko

Bernhard Adolf Kuss

Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1934
Gliwice

Data i miejsce śmierci

1 marca 2015
Bytom

Poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji
Okres

od 1972
do 1985

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Bernard Kus, wł. Bernhard Adolf Kuss (ur. 20 kwietnia 1934 w Gliwicach, zm. 1 marca 2015 w Bytomiu[1]) – polski rolnik, polityk i działacz społeczny, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, wiceprezes ZSL, lider Mniejszości Niemieckiej w Polsce.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana, uzyskał wykształcenie średnie, pracował we własnym gospodarstwie rolnym w Ligocie Sternalickiej. W 1957 został wiceprezesem Powiatowego Zarządu Kółek Rolniczych, a także wstąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w którym pełnił funkcję prezesa Gminnego Komitetu w Radłowie, zasiadał we władzach powiatowych w Oleśnie i wojewódzkich w Opolu, a w latach 1973–1988 w Naczelnym Komitecie partii – do 1981 w prezydium, od 1980 pełniąc przez niespełna pięć miesięcy funkcję wiceprezesa. W 1972 uzyskał mandat poselski w okręgu wyborczym Opole, a w 1976 i 1980 w okręgu Częstochowa. W latach 1981–1983 był wiceprzewodniczącym Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Zaangażował się później w działalność Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców na Śląsku Opolskim, zasiadał w jego zarządzie[2]. Od 1997 do 1998 pełnił funkcję wójta gminy Radłów. Był także przewodniczącym rady tej gminy oraz przewodniczącym rady powiatu oleskiego. Do 2010 zasiadał w radzie powiatu z ramienia Mniejszości Niemieckiej, nie ubiegał się następnie o reelekcję. W 2001 z listy MN kandydował bezskutecznie do Sejmu RP.

Był także działaczem społecznym zajmującym się historią regionu. Współuczestniczył w przygotowaniach do „Pojednania” pod Mokrą w 1999 – spotkania żołnierzy polskich i niemieckich[3]. 26 lipca 2008 odebrał medal Zasłużony dla Ziemi Oleskiej. Wcześniej otrzymał Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Mieszkał w Psurowie, skąd pochodziła jego rodzina; miał siostrę bliźniaczkę Edeltraudę.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Sternalicach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mirosław Dragon, W czwartek pogrzeb Bernharda Kussa [online], nto.pl, 3 marca 2015.
  2. Bernard Kus: - Po 20 latach jestem optymistą. nto.pl, 10 lutego 2010.
  3. Koło Miłośników Historii Lokalnej w Radłowie: Pojednanie – Die Versöhnung.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]