Bezmiechowa Górna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bezmiechowa Górna
wieś
Ilustracja
Lotnisko szybowcowe
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leski

Gmina

Lesko

Liczba ludności (2020)

257[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-600[3]

Tablice rejestracyjne

RLS

SIMC

0355594[4]

Położenie na mapie gminy Lesko
Mapa konturowa gminy Lesko, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Bezmiechowa Górna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bezmiechowa Górna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Bezmiechowa Górna”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Bezmiechowa Górna”
Ziemia49°30′17″N 22°23′17″E/49,504722 22,388056[1]

Bezmiechowa Górna dawniej też Bezmichowa Górnawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Lesko[4][5].

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W I poł. XIX wieku Bezmiechowa Górna należała do rodziny Kieszkowskich. W latach 30. XIX wieku dobra posiadał Stanisław Kieszkowski[6]. W 1845 r. od Józefa Kieszkowskiego nabyli tę wieś małżonkowie Wacław (Wenzel) hr. Lazansky i Maria z Gniewoszów. Następnie dobra w Bezmiechowej Górnej przeszły drogą kupna-sprzedaży na rodzinę baronów Beess. W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej w Bezmiechowej Górnej byli Heliodor i Gertruda baronowe Beess[7]. W 1881 roku własność przeszła na Czerkawskich. W 1893 właścicielem posiadłości tabularnej w Bezmiechowej Górnej był Stanisław Czerkawski[8]. Dwór Czerkawskich przetrwał do końca II wojny światowej – obecnie w tym miejscu widoczne są jedynie ślady podmurówki.

W Bezmiechowej Górnej w okresie II Rzeczypospolitej utworzono – dzięki staraniom studentów Politechniki Lwowskiej – ośrodek szybowcowy. Następnie powstała szkoła szybowcowa Aeroklubu Lwowskiego. Sprzyjające warunki naturalne, m.in. korzystne prądy termiczne, umożliwiły latanie na tzw. termikę. Pierwsze zawody szybowcowe zostały tu zorganizowane już w roku 1929. Aktualnie funkcjonuje w tym miejscu lądowisko Bezmiechowa, zarządzane przez Akademicki Ośrodek Szybowcowy Politechniki Rzeszowskiej im. Tadeusza Góry.

W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj i we wsi Bezmiechowa Dolna łącznie 9 Polaków[9].

15 września 1944 wieś została zajęta przez wojska radzieckie[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni w Bezmiechowej[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Czerkawska – poetka, nowelistka, autorka książek dla dzieci (1881–1973)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4055
  2. Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.4 [dostęp 2021-11-26].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 18 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Stanisław Kieszkowski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-03-17].
  7. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 13.
  8. Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”, s. 10, nr 264 z 19 listopada 1893. 
  9. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 377, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  10. ВОВ-60 – Сводки. victory.mil.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-18)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]