Bitwa pod Kuflewem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Kuflewem
powstanie listopadowe
Czas

25 kwietnia 1831

Miejsce

Kuflew, Cegłów

Terytorium

Królestwo Kongresowe

Wynik

nierozstrzygnięta

Strony konfliktu
powstańcy listopadowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Henryk Dembiński Karl Mandestern
Siły
3400 3500
brak współrzędnych

Bitwa pod Kuflewem – bitwa stoczona 25 kwietnia 1831 roku podczas powstania listopadowego.

Podczas marszu armii Dybicza na Mińsk Mazowiecki przednia straż rosyjska dowodzona przez Karla Mandesterna licząca 3500 żołnierzy maszerując przez Jeruzal natknęła się pod Kuflewem na przednią straż polskiej armii Skrzyneckiego dowodzoną przez Dembińskiego. Wojska polskie liczące 3400 żołnierzy i 4 działa (4 baony, 12 szwadronów) zajmowały pozycje w terenie dogodnym do obrony.

Rosjanie ruszyli do natarcia około godziny 13-14. Początkowo Polacy z powodzeniem bronili wylotu grobli koło wsi Kołacz, po czym wycofali się na przygotowaną wcześniej pozycję obronną w Kuflewie. WIdząc, że nadciąga cała armia Dybicza, Dembiński około godziny 17 nakazał odwrót do Cegłowa. Tam walki trwały jeszcze przez kilka godzin.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Strychalski, Bitwa pod Kuflewem 25 IV 1831, Siedlce 1989
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2