Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Taszkencie

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
	cerkiew parafialna
	; Cerkiew od frontu (2014)
Państwo	Uzbekistan
Miejscowość	Taszkent
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	taszkencka
Wezwanie	św. Aleksandra Newskiego
Wspomnienie liturgiczne	30 sierpnia/12 września
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1903
Data zakończenia budowy	1904
Data poświęcenia	8 maja 1905; 1996 (ostatnie)
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni
Styl	bizantyjsko-rosyjski
Architekt	Burmeister
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Kopuła; • liczba kopuł	; 5
Liczba ikonostasów	1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Taszkentu Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
	Położenie na mapie Uzbekistanu Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
	41°18′27,0″N 69°18′52,4″E/41,307500 69,314556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego – prawosławna cerkiew w Taszkencie, znajdująca się na terenie cmentarza tego wyznania.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została zbudowana w latach 1903–1905 ze środków przekazanych na ten cel przez gen. Wiernardiera. Projekt cerkwi opracował inżynier L. Burmeister, zaś kierownikiem prac budowlanych był inż. kapitan F. Smirnow. Ikonostas, wykonany z drewna i złocony, ufundował Nikołaj Iwanow. Poświęcenie głównego ołtarza, którego patronem jest Aleksander Newski, miało miejsce 8 maja 1905; ceremonii przewodniczył dziekan taszkencki protoprezbiter Konstantin Bogorodicki. Antymins dla cerkwi został przygotowany już dwa lata wcześniej i poświęcony przez biskupa taszkenckiego Paisjusza^[1].

Na początku lat 20. XX wieku cerkiew przeszła we władanie Żywej Cerkwi. Wierni opowiadający się za pozostaniem w kanonicznej jurysdykcji mogli korzystać jedynie z podlegającej jej kaplicy Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”. W latach 30. XX w. cerkiew św. Aleksandra Newskiego poważnie ucierpiała na skutek pożaru. Parafia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego została ponownie zarejestrowana przy cerkwi w 1941. W latach 60. XX w. na budynku wzniesione zostały nowe kopuły^[1]. Po generalnym remoncie wnętrza w 1996 świątynia została ponownie poświęcona^[1].

W sąsiedztwie cerkwi znajdują się nagrobki trzech biskupów taszkenckich: Nikandra (Fienomienowa), Arseniusza (Stadnickiego) i Gabriela (Ogorodnikowa)^[1].