Cerkiew św. Proroka Daniela w Nowosybirsku
cerkiew parafialna | |||||||||||||
Widok ogólny. Pocztówka z ok. 1910 | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Nowosybirska | |||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego | |||||||||||||
55°02′09″N 82°54′00″E/55,035833 82,900000 |
Cerkiew św. Proroka Daniela – nieistniejąca prawosławna cerkiew w Nowosybirsku.
Drewniana cerkiew, wzniesiona na planie krzyża na kamiennym fundamencie w pobliżu stacji kolejowej Ob została poświęcona 9 listopada 1898. Fundatorem świątyni była fundacja imienia Aleksandra III, zajmująca się wznoszeniem cerkwi prawosławnych w nowo powstających osiedlach i miastach na Syberii. Łączny koszt budowy wyniósł 10 tys. rubli. W obiekcie znajdowały się dwa ołtarze – św. Proroka Daniela oraz Przemienienia Pańskiego. Na tle innych świątyń w mieście cerkiew przy stacji kolejowej (zwana potocznie dworcową) wyróżniała się bogatym ikonostasem i wyposażeniem. Była to świątynia parafii zrzeszającej 6402 osoby (dane z 1911), niepodlegającej dekanatowi miejskiemu, lecz specjalnemu dekanatowi parafii przy liniach kolejowych.
Po rewolucji październikowej cerkiew znalazła się w rękach zwolenników Żywej Cerkwi. W 1925 władze lokalne zdecydowały o jej zamknięciu i skonfiskowały całe wyposażenie budynku. Następnie budynek całkowicie zniszczono. Dziś na miejscu dawnej świątyni znajduje się dom mieszkalny.