Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego w Zwierzyniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego
w Zwierzyniu
obecnie kościół św. Jana Chrzciciela
A-1476 z dnia 27.11.1995
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Zwierzyń

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Myczkowcach

Wezwanie

Jana Chrzciciela

Położenie na mapie gminy Olszanica
Mapa konturowa gminy Olszanica, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Zwierzyń, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zwierzyń, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zwierzyń, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zwierzyń, cerkiew”
Ziemia49°26′28,7″N 22°23′00,9″E/49,441306 22,383583

Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego w Zwierzyniu − filialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w miejscowości Zwierzyń, zbudowana w XVIII w.

Po 1947 cerkiew opuszczona i zdewastowana. Od 1971 użytkowana jako filialny kościół rzymskokatolicki pw. św. Mikołaja.

Świątynię wpisano w 1995 do rejestru zabytków[1].

Historia obiektu[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew zbudowana w XVIII w., a może nawet w XVII. Do 1805 parafialna, później popadła w ruinę. Po remoncie, w 1844 ponownie konsekrowana. Odnowiona w 1936. Po wysiedleniach w latach 1945–47 opuszczona i zdewastowana, a wyposażenie rozkradzione. W latach następnych przejęta przez Kościół rzymskokatolicki i od 1971 pełni funkcję kościoła filialnego parafii w Myczkowcach[2][3].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Budowla murowana z kamienia, orientowana, jednonawowa. Trójdzielna, niewielkie prezbiterium zamknięte półkoliście[4].

Do 1922 w cerkwi znajdował się metalowy, emaliowany krzyż z pierwszej połowy XIII w. wykonany w Limoges we Francji, który wydobyto z pobliskiej studni i znajduje się obecnie w Muzeum Diecezjalnym w Przemyślu[2].

Wokół cerkwi[edytuj | edytuj kod]

Obok świątyni znajduje się metalowa dzwonnica i otacza ją kamienne ogrodzenie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2021-06-06].
  2. a b Stanisław Kryciński: Cerkwie w Bieszczadach. Oficyna Wydawnicza Rewasz, Pruszków 2005, s. 87-89. ISBN 83-89188-38-4. OCLC 69495051.
  3. Stanisław Kryciński: Zabytkowe cerkwie południowo-wschodniej Polski. Oficyna Wydawnicza Rewasz, Warszawa 2017, s. 1, 2. ISBN 978-83-62460-96-0.
  4. Maciej Skowroński, Arkadiusz Komski, Agata Skowrońska-Wydrzyńska: Cerkwie bieszczadzkie. Wydawnictwo "Fundacja", Nowy Sącz 2001, s. 15. ISBN 83-913147-2-3.