Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Ustrzykach Dolnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew
Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny
A-114 z dnia 16.02.1988
cerkiew filialna
Ilustracja
Widok od strony północnej
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Ustrzyki Dolne

Adres

ul. Szkolna 7

Wyznanie

katolickie

Kościół

greckokatolicki

Parafia

Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Zaśnięcia Bogurodzicy

Położenie na mapie Ustrzyk Dolnych
Mapa konturowa Ustrzyk Dolnych, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ustrzyki Dolne, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Ustrzyki Dolne, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Ustrzyki Dolne, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ustrzyki Dolne, cerkiew”
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ustrzyki Dolne, cerkiew”
Ziemia49°25′52,53″N 22°35′26,09″E/49,431258 22,590581

Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny – cerkiew greckokatolicka znajdująca się w Ustrzykach Dolnych przy ul. Szkolnej 7.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew została zbudowana i konsekrowana w 1847 r. Prawdopodobnie podczas remontu w 1937 r. dach cerkwi pokryty został blachą, a nad nawą wzniesiono pseudokopułę. Jako cerkiew budynek był użytkowany do 1951 r. Następnie przez ok. rok służył jako kościół rzymskokatolicki, a później aż do roku 1980 wykorzystywany jako magazyn, co doprowadziło do dewastacji budowli. W 1980 r. świątynia została ponownie przekazana kościołowi rzymskokatolickiemu, który pięć lat później dokonał jej gruntownego remontu. 18 grudnia 1985 r., decyzją biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka cerkiew zwrócono grekokatolikom. Kolejne remonty przeprowadzono w 2002 i 2005 r.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Świątynia zbudowana jest z cegły i otynkowana. Cerkiew dwudzielna, z prezbiterium zamkniętym półkoliście i prostokątną nawą szerszą od prezbiterium. Do prezbiterium przylegająca od północy zakrystia.

Otoczenie cerkwi[edytuj | edytuj kod]

Przy cerkwi stoi murowana dzwonnica parawanowa, zbudowana prawdopodobnie w 1847 r. Oryginalne dzwony wywieziono w 1951 r. do cerkwi w Strwiążyku, skąd w nieznanych okolicznościach zniknęły. Dzwony wiszące obecnie pochodzą prawdopodobnie z nieistniejącej obecnie cerkwi św. Paraskewii w Dźwiniaczu Dolnym. Znajdujący się przy cerkwi cmentarz pozbawiony jest nagrobków. Stoi za to na nim ustawiony w 1938 r. z okazji 950-lecia Chrztu Rusi dębowy krzyż.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]