Choceń (województwo podkarpackie)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Choceń
uroczysko - dawna miejscowość
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Gmina

Zagórz

Liczba ludności (1943)

249[1]

SIMC
Położenie na mapie gminy Zagórz
Mapa konturowa gminy Zagórz, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Choceń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Choceń”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Choceń”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Choceń”
Ziemia49°22′45″N 22°13′57″E/49,379167 22,232500

Choceń, wcześniej Chocień – uroczysko - dawna miejscowość, leżąca na obszarze obecnego województwa podkarpackiego, powiatu bieszczadzkiego, gminy Zagórz[2].

Wieś została założona w 1567[3]. W XIX wieku początkowo figurowała pod nazwą Chocień[4][5], następnie Choceń[6][7][8][9][10][11][12]. Była położona ok. 16[13]-17 kilometrów od Liska[14], na wschód od Serednego Wielkiego (leżącego nad Kalniczką)[15]. W XIX wieku Choceń był położony na obszarze powiatu leskiego[4][5][6][7][8][9][10] (tu podano powiat sanocki[14]).

W drugiej połowie XIX wieku właścicielem dóbr tabularnych wsi Choceń był hr. Edmund Krasicki (zmarły w grudniu 1894)[4][16][17][18][19][20][6][7][8]. Potem, pod koniec lat 90. właścicielami byli jego spadkobiercy[9]. W pierwszej i drugiej dekadzie XX wieku właścicielem był syn Edmunda, Ignacy Krasicki[10][21][11].

W 1868 ludność wsi wynosiła 206[5], w 1872 – 220[6], w 1886 – 214[7], w 1897 – 201[9], w 1904 – 222[10], w latach 1914/1918 – 208[11][12]. W połowie XIX mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego podlegali parafii w Krzywem, a ludność z obrządku greckokatolickiego należała do parafii w Serednem Wielkiem[4][5][14][6][7][8][9][10][11].

W okresie II Rzeczypospolitej w 1934 wieś Choceń należała do gminy Łukowe w powiecie leskim w województwie lwowskim[22].

W przeszłości we wsi stwierdzono pokłady nafty i węgla[13]. Przed 1939 w Choceniu działał publiczna szkoła powszechna I stopnia, której nauczycielką-kierowniczką była Stanisława Bobolska[13].

Po 1945 r. gromada Choceń należała do powiatu leskiego.

1 stycznia 1973 obręb ewidencyjny Choceń wszedł w skład gminy Tarnawa Górna, a 1 lutego 1977 do nowo utworzonej gminy Zagórz[23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
  3. ↑ Ryszard Wiktor Schramm. Złote jabłko. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Z. 2.San, rzeka ziemi sanockiej, s. 8, 2002. 
  4. ↑ a b c d Skorowidz 1855 ↓, s. 32.
  5. ↑ a b c d Skorowidz 1868 ↓, s. 28.
  6. ↑ a b c d e Skorowidz 1872 ↓, s. 12.
  7. ↑ a b c d e Skorowidz 1886 ↓, s. 34.
  8. ↑ a b c d Skorowidz 1890 ↓, s. 28.
  9. ↑ a b c d e Skorowidz 1897 ↓, s. 32.
  10. ↑ a b c d e Skorowidz 1904 ↓, s. 26.
  11. ↑ a b c d Skorowidz 1914 ↓, s. 25.
  12. ↑ a b Skorowidz 1918 ↓, s. 25.
  13. ↑ a b c Archiwum 1939 ↓, s. 1.
  14. ↑ a b c Choceń (Chocień), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 594.
  15. ↑ Hubert Ossadnik. Zwyczaje pogrzebowe doliny Osławy, Osławicy i Kalniczki. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 35, s. 111, 2001. 
  16. ↑ Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1857. Lwów: 1857, s. 431.
  17. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1858. Lwów: 1858, s. 331.
  18. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1859. Lwów: 1859, s. 363.
  19. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1860. Lwów: 1860, s. 371.
  20. ↑ Skorowidz 1868 ↓, s. 29.
  21. ↑ W spisie z 1904 nie wymieniono Chocenia. Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 20.
  22. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 595
  23. ↑ Dz.U. 1977 nr 2 poz. 11

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Gmina Zagórz

Siedziba gminy: Zagórz

Miejscowości gminy
Miasto
Wsie
Części miasta
Części wsi
  • Bania
  • Czekaj
  • Dział
  • Granice
  • Kąty
  • Kopalnia
  • Łany
  • Morchownica
  • Na Zagrodziu
  • Pod Kiczerą
  • Ropy
  • Za Rzeką
Przysiółek wsi
Dawne wsie
Jednostki pomocnicze gminy
Osiedla
Sołectwa
  • Czaszyn
  • Kalnica
  • Łukowe
  • Mokre
  • Morochów
  • Olchowa
  • Poraż
  • Średnie Wielkie
  • Tarnawa Dolna
  • Tarnawa Górna
  • Zahutyń

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Choceń_(województwo_podkarpackie)&oldid=72940621”