Danuta Kędzierska-Sadowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Kędzierska-Sadowska
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1954
Sopot

Zawód, zajęcie

działaczka opozycyjna, historyczka

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Pracodawca

Instytut Pamięci Narodowej (2007–2019)

Rodzice

Alojzy, Barbara

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi
Wizerunek Danuty Kędzierskiej-Sadowskiej na muralu „Kobiety Wolności” w Gdańsku

Danuta Weronika Kędzierska-Sadowska (ur. 13 lipca 1954 w Sopocie[1]) – polska historyczka i działaczka opozycyjna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Alojzego i Barbary[1]. W 1978 ukończyła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego[2]. Pracę magisterską w dziedzinie historii napisała pod kierunkiem Romana Wapińskiego[3].

W latach 1974–1977 uczestniczyła w Duszpasterstwie Akademickim[2]. Związana z Ruchem Młodej Polski, Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża[4]. W latach 1974–1978 współorganizatorka niezależnych spotkań na uczelni (m.in. z Jackiem Kuroniem, Leszkiem Moczulskim), kółek samokształceniowych, prelekcji w duszpasterstwach u jezuitów i dominikanów w Gdańsku. Zajmowała się także kolportażem prasy i wydawnictw niezależnych. W listopadzie 1977 współtworzyła Studenckie Komitety Solidarności Wyższych Uczelni Trójmiasta. W tym okresie była kilkukrotnie zatrzymywana przez SB oraz poddawana rewizji[2].

W latach 1978–1980 pracowała jako sprzedawczyni w kiosku Ruchu w Sopocie. Od września 1980 do 13 grudnia 1981 była historyczką w Ośrodku Analiz Bieżących/Ośrodku Prac Społeczno-Zawodowych Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego/ZR Solidarności w Gdańsku (m.in. z Lechem Kaczyńskim)[2].

13 grudnia 1981 miała zostać internowana, jednak udało się uniknąć go. Pozostawała w ukryciu do czerwca 1982. W latach 1982–1984 pracowała jako statystyczka medyczna w Wojewódzkim Szpitalu Reumatologicznym w Sopocie. W latach 1984–1985 w Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku była przewodniczką na okręcie Dar Pomorza. W latach 1985–1987 współzakładała Remontowo-Budowlaną Spółdzielnię Pracy, której celem było tworzenie miejsc pracy dla zwalnianych z ośrodków internowania działaczy „Solidarności”. Od 1987 do 1989 była bibliotekarką w domu dziecka w Sopocie. W latach 1990–1991 prowadziła własną działalność gospodarczą. W latach 2000–2002 pracowała w Regionalnym Inspektoracie Celnym, a w latach 2002–2007 w Urzędzie Kontroli Skarbowej. W 2007 została zatrudniona w IPN w gdańskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej, gdzie pełniła funkcję zastępczyni naczelnika oraz kierowniczki referatu prawno-organizacyjnego[2][5]. W 2019 przeszła na emeryturę[2].

Odznaczenia i upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2010 „za zasługi w dokumentowaniu i upamiętnianiu prawdy o najnowszej historii Polski” została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[6]. W 2017 wyróżniona Krzyżem Wolności i Solidarności[4][7].

Wizerunek Kędzierskiej-Sadowskiej znalazł się w 2019 na muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku[8].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Danuta Sadowska, Edward Szmit, Solidarna Gdynia: sierpień 1980, Gdynia: Oficyna Verbi Causa, 2010, ISBN 978-83-60494-34-9 [dostęp 2023-05-19].
  • Danuta Sadowska, Roman Zwiercan, Andrzej Kołodziej, Ludzie Sierpnia 80 w Gdyni, wyd. 2, Gdynia: Fundacja Pomorska Inicjatywa Historyczna, ISBN 978-83-62631-03-2.
  • Danuta Sadowska, Ludzie Sierpnia 80 w Gdyni. T. 2, Gdynia: Narodowe Centrum Kultury : Fundacja Pomorska Inicjatywa Historyczna, 2013, ISBN 978-83-62631-05-6.
  • Danuta Sadowska, Roman Zwiercan, Andrzej Kołodziej, Ludzie Sierpnia 80 w Gdyni. T. 3, Gdynia: Fundacja Pomorska Inicjatywa Historyczna, 2014, ISBN 978-83-62631-08-7.
  • Danuta Sadowska, Andrzej Kołodziej, Roman Zwiercan, Ludzie Sierpnia 80 w Gdyni. T. 4, Gdynia: Fundacja Pomorska Inicjatywa Historyczna, 2015, ISBN 978-83-62631-10-0.
  • Danuta Sadowska, Roman Zwiercan, Andrzej Kołodziej, Ludzie Sierpnia 80 w Gdyni. T. 5, Gdynia: Fundacja Pomorska Inicjatywa Historyczna, 2016, ISBN 978-83-62631-12-4.
  • Danuta Sadowska, Ludzie Sierpnia 80 w Gdyni. T. 6, Gdynia: Fundacja Pomorska Inicjatywa Historyczna, 2017, ISBN 978-83-62631-14-8.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych" [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14].
  2. a b c d e f Arkadiusz Kazański, Kędzierska-Sadowska Danuta [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-05].
  3. Danuta Sadowska [online], Forum Gospodarcze Wizja Rozwoju [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-02].
  4. a b Odznaczeni KWiS. Danuta Sadowska [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-27].
  5. Uroczyste odsłonięcie muralu „Kobiety Wolności” – Gdańsk, 5 lipca 2019 [online], Instytut Pamięci Narodowej - Gdańsk, 5 lipca 2019 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-19].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 października 2010 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 3, poz. 36).
  7. Robert Pietrzak, Gdańsk: Krzyże Wolności i Solidarności dla 28 działaczy opozycji w PRL [online], dzieje.pl, 15 grudnia 2017 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-27].
  8. Izabela Biała, Kobiety Wolności – niezwykły mural na stacji PKM Strzyża przypomina polskie opozycjonistki [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta, 5 lipca 2019 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-02].