Dolina Olzy
Dolina Olzy (kod obszaru CZ0813516) – obszar ochroniony, należący do programu Natura 2000[1] na Śląsku Cieszyńskim.
kod: CZ0813516
| |
 Skała Bełki | |
| obszar specjalnej ochrony ptaków | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
morawsko-śląski |
| Siedziba |
Ostrawa |
| Data utworzenia |
15.4.2005 |
| Akt prawny |
318/2013 Sb. |
| Powierzchnia |
169,0421 ha |
| Ochrona |
wierzba siwa, minóg strumieniowy, wydra europejska |
Położenie na mapie Czech  | |
 49°37′01,4″N 18°44′01,4″E/49,617056 18,733722
| |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obszar został 15.4.2005 zaliczony do wykazu Evropsky významné lokality (EVL)[2] na podstawie aktu prawnego 318/2013 Sb.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Obszar chroniony Doliny Olzy obejmuje doliny Olzy, położone na terenie kraju morawsko-śląskiego i siedmiu gmin[2]:
Teren znajduje się w terytorium CHOPAV Jablunkovsko[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Przez całe terytorium przepływa rzeka Olza, która ma źródła w Beskidzie Śląskim i wlewa się do Odry. Na tych obszarach zdarzają się duże zmiany temperatur i ciśnienia powietrza. Największe opady atmosferyczne są w czerwcu i lipcu, jesienią występują mgły, w zimie częste inwersje temperatury w atmosferze. W zależności od położenia nad poziomem morza, rzeźby terenu i temperatury różni się występowanie różnych gatunków roślin i zwierząt. Maksymalna wysokość nad poziomem morza wynosi 480 m, minimalna wysokość nad poziomem morza jest równa 312 m[4].
Do chronionych gatunków zaliczane są: minóg rzeczny (Lampetra fluviatilis), wydra europejska (Lutra lutra) i lasy wierzby siwej (Salix eleagnos)[5].
Flora[edytuj | edytuj kod]
Na brzegach rzeki znajdują się lipy drobnoliste (Tilia cordata), olsze czarne (Alnus glutinosa) oraz olsze szare (Alnus incana). Po powodziach stopniowo wytwarzają się lasy łęgowe, które maję charakter wierzbowo-topolowy. Ten rodzaj lasów reprezentuje wierzba trójpręcikowa (Salix triandra), wierzba wiciowa (Salix viminalis) i wierzba krucha (Salix fragilis)[4].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Ilość roślin zielonych w tej części Olzy nie jest największa, więc główny źródłem odżywczym zwierząt są bakterie – rozkładają substancje organiczne i produkują białko bakteryjne. Dobrze utleniona woda sprawia, że ten odcinek rzeki zamieszkuje mnóstwo ryb z rodziny łososiowatych. Głównym przedstawicielem jest pstrąg potokowy (Salmo trutta morpha fario), dlatego oznacza się tę część pasmem pstrągów. Jest rybą zimnolubną i wymaga czyste, dobrze utlenione rzeki. Temperatura wody nie przekracza 20 °C i to jest główny warunek występowania tej ryby na tych terenach, ponieważ przy przekroczeniu granicy 22 °C, ryba ginie. Dalszym przedstawicielem jest lipień (Thymallus thymallus).
Czysta woda powoduje występowanie gatunków pod ochroną i rzadko spotykanych raka rzecznego (Astacus fluviatilis)[6], ślimaka rozdełka (Physa acuta) oraz minóga rzecznego (Lampetra fluviatilis).
Rzeka daje schronienie wielu gatunkom ptaków, np. zimorodek zwyczajny (Alcedo atthis), pluszcz (Cinclus cinclus), pliszka górska (Motacilla cinerea) i kaczka krzyżówka (Anas platyrhynchos).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ VIZUS CZ, Evropsky významné lokality [online], AOPK ČR [dostęp 2021-10-28] (cz.).
- ↑ a b Evropsky významné lokality [online], drusop.nature.cz [dostęp 2021-10-27].
- ↑ Chráněné oblasti přirozené akumulace vod | HV Map for WebMap [online], heis.vuv.cz [dostęp 2021-10-28].
- ↑ a b Irena Cichá, Od pramene Olza po ujście, wyd. Vyd. 2, Český Těšín: Region Silesia, 2001, ISBN 80-238-6081-X, OCLC 85013406 [dostęp 2021-10-12].
- ↑ Ministerstvo, Ministerstvo životního prostředí [online], www.mzp.cz [dostęp 2021-10-28] (cz.).
- ↑ Seznam zvláště chráněných rostlin a živočichů podle § 56 odst. 1 a 2 zákona č. 114/1992 Sb., o ochraně přírody a krajiny, v platném znění, 2015.