Domaniewska
52°10′52″N 21°00′59″E/52,181111 21,016389| Osiedle Warszawy | |
 Widok na zachodnią część osiedla od południa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Powierzchnia |
0,238 km² |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°10′52″N 21°00′59″E/52,181111 21,016389
| |
Domaniewska[1][2] – osiedle w dzielnicy Mokotów w Warszawie, wybudowane w latach 1972−1977 przez Spółdzielnię Mieszkaniową „Mokotów”.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Osiedle Domaniewska położone jest na stołecznym Mokotowie, na terenie obszaru Miejskiego Systemu Informacji Ksawerów[3][4]. Znajduje się pomiędzy aleją Niepodległości, ulicą Domaniewską, aleją Wilanowską i dawnymi terenami przemysłowymi[1]. Składa się z dwóch zespołów mieszkaniowych: zachodniego – Domaniewska I i wschodniego – Domaniewska II[5], przedzielonych ulicą Zygmunta Modzelewskiego, o łącznej powierzchni 23,8 ha[1]. Przez jego teren przebiegają ulice Oskara Langego, Stefana Bryły i Ignacego Maleckiego[3]. Nazwa osiedla pochodzi od ulicy Domaniewskiej[6].
Charakterystyka i historia[edytuj | edytuj kod]
Generalnym projektantem całego osiedla − podobnie jak sąsiedniego osiedla Służew Fort[7] − był Tadeusz Mrówczyński[1].
Zachodnia część osiedla została wybudowana w latach 1972–1974[1]. Składa się z ośmiu jedenastokondygnacyjnych budynków wielorodzinnych wybudowanych w systemie wielkopłytowym „J” (7 szt.) i „Szczecin” (1 szt.) zaplanowanych dla ok. 5,2 tys. mieszkańców[1]. Zaprojektowano także przedszkole, pawilon handlowy i budynek techniczny[1]. Bloki mieszkalne znajdują się pod adresami ul. Langego 2, 4, 6, 8 oraz Bryły 1, 2, 3 i 4[3][5]. Liczba mieszkań to 1640, a powierzchnia tej części osiedla to 15,5 ha[1]. Największy obiekt na całym osiedlu wznosi się wzdłuż ulicy Stefana Bryły[6] i mieści się pod adresem Bryły 3[3].
Część osiedla położona bardziej na wschód powstała w latach 1973–1977[1]. Jej powierzchnia wynosi 8,3 ha[1]. W jej skład weszły budynki wielorodzinne powstałe w technologii wielkopłytowej „J” i „Szczecin”[1]: po pięć budynków pięcio- i jedenastokondygnacyjnych oraz siedem[3] budynków szesnastokondygnacyjnych, które miały stanowić dominantę architektoniczną przyszłego centrum Mokotowa[1]. Budynki znajdują się pod adresami: al. Niepodległości 9/11, 13, 15, 21A, al. Wilanowska 364, 366, 368, ul. Modzelewskiego 54, 54A, 56, 56A, 58, 60, 60A oraz ul. Domaniewska 9/11, 13/15 i 17/19[3]. Łącznie powstało 825 mieszkań dla ok. 3,5 tys. mieszkańców[1]. Zaprojektowano także przedszkole, budynki handlowe oraz tereny zielone[1].
Pierwotnie planowano jeszcze trzecią część osiedla położoną bardziej na zachód, w kierunku obecnej ulicy Wołoskiej (dawna Komarowa)[6]. Miała ona nosić nazwę Domaniewska I[6]. W tej koncepcji wybudowana Domianiewska I miała być Domaniewską II, a aktualna Domaniewska II Domaniewską III[6]. Projekt nie został zrealizowany ze względu na zajęcie terenów przez rozbudowujące się zakłady przedsiębiorstwa Tewa[6].
Osiedle wybudowała Spółdzielnia Mieszkaniowa „Mokotów”[8]. Od tego czasu też nim zarządza[8][5]. Część budynków została w 1991 przeniesiona do wyodrębnionej Spółdzielni Mieszkaniowej „Modzelewskiego”[5].
W późniejszym czasie zabudowa osiedla została uzupełniona o nowe budynki wielorodzinne m.in. pięć budynków wybudowanych w okresie 2000–2004 późniejszego wydzielonego osiedla Wilanowska[5] położonych pod adresami al. Wilanowska 364B, 366A, 368A oraz Modzelewskiego 35 i 58A[9], czy budynek przy ul. Modzelewskiego 37 wybudowany w latach 2007–2010[10]. Spółdzielnia Mieszkaniowa „Mokotów” wybudowała także w okresie 1997–1999 dwa budynki po północnej stronie ulicy Domaniewskiej pod numerami 22 i 22A nadając temu zespołowi mieszkaniowemu nazwę Domaniewska Nowa[11][5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 141, ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Rada miasta stołecznego Warszawy, Uchwała nr XXV/697/2020 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, 16 stycznia 2020, s. 39.
- ↑ a b c d e f Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-12-19].
- ↑ Rada Gminy Warszawa-Centrum, Uchwała Nr 389/XXXVI/96 Rady Gminy Warszawa-Centrum z dnia 19 września 1996 r. [online]
- ↑ a b c d e f Spółdzielnia Mieszkaniowa Mokotów. [dostęp 2021-12-19].
- ↑ a b c d e f Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze "Rzeczpospolita", 1987, s. 57–58. ISBN 83-85028-56-0.
- ↑ Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 790, ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 505, ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Spółdzielnia Mieszkaniowa Mokotów - Osiedle "Wilanowska" [online] [dostęp 2021-12-20].
- ↑ Modzelewskiego 37 Warszawa [online], urbanity.pl [dostęp 2021-12-19].
- ↑ Spółdzielnia Mieszkaniowa Mokotów - Osiedle Domaniewska Nowa [online] [dostęp 2021-12-19].
