Osiedle Ażurowych Okiennic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle Ażurowych Okiennic
Apartamenty Wilanowska
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Widok na osiedle od południa na tle zabudowy Mokotowa. Na dole Potok Służewiecki i ulica Przy Grobli
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Powierzchnia

0,038 km²

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle Ażurowych Okiennic”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiedle Ażurowych Okiennic”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osiedle Ażurowych Okiennic”
Ziemia52°10′18″N 21°03′10″E/52,171667 21,052778

Osiedle Ażurowych Okiennic lub Apartamenty Wilanowska[1][2]osiedle w dzielnicy Mokotów w Warszawie.

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Ażurowych Okiennic położone jest na stołecznym Mokotowie, na południu obszaru Miejskiego Systemu Informacji Stegny[3][4]. Znajduje się w kwartale ograniczonym ulicami: Przy Grobli (stanowiącej północną granicę Ursynowa), Aleksandra Patkowskiego i aleją Wilanowską[5]. Przy południowo-zachodniej granicy przepływa Potok Służewiecki[3]. Osiedle mieści się pod adresem: aleja Wilanowska, numery nieparzyste od 67 do 83[3].

Składa się z 13 budynków[6] o 4–7 kondygnacjach[1][2] posadowionych na działkach o powierzchni ok. 3,8 ha[3]. Budowę zrealizowano w dwóch etapach w latach 2006–2014[6]. Powstało łącznie 471 mieszkań (I etap: 260, II etap: 211) o powierzchniach od 37 do 324 m²[1][2]. W inwestycji zaplanowano także powierzchnie usługowe[1][2].

Deweloperem osiedla był Rogowski Development, a generalnym wykonawcą Henpol z Lublina[7]. Osiedle zostało zaprojektowane przez zespół JEMS Architekci: Olgierd Jagiełło, Maciej Miłobędzki, Jerzy Szczepanik-Dzikowski, Marcin Sadowski, Paweł Majkusiak i Paweł Natkaniec w latach 2005–2007[1][2].

Budynki mają zróżnicowane, ale proste formy[7]. Ich rozlokowanie wynika z kształtu działki i maksymalizacji powierzchni użytkowej[7][8]. Na terenie osiedla zaplanowano ciągi piesze tworzące strefę wspólną dla mieszkańców[2]. Budynek od strony alei Wilanowskiej w kształcie litery „U” tworzy pierzeję i oddziela resztę osiedla od ulicy[2][8]. W części południowej zaprojektowano strefę wypoczynku, na którą składa się plac zabaw oraz skwer z wysoką zielenią[8]. Na dachach zaplanowano tarasy[9].

Charakterystyczną cechą osiedla są elewacje, na które składają się drewniane, ruchome żaluzje[8][2] w kolorze ciepłego brązu[9]. Zapewniają one prywatność i możliwość regulowania ilości światła w lokalu[8]. Dodatkowo, dzięki temu, że każdy mieszkaniec może we własnym zakresie zamykać i otwierać osłony, tworzą wrażenie dużej dynamiki trójwymiarowej kompozycji architektonicznej[7][8].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Osiedle otrzymało dwie nagrody:

  • Nagroda Architektoniczna Prezydenta m.st. Warszawy za lata 2001–2014 (I edycja) w kategorii architektura mieszkaniowa – zespół[10].
  • Życie w Architekturze: nagroda główna w kategorii najlepszy budynek wielorodzinny za lata 2013–2014 (VIII edycja)[11]. Nagrodę przyznano „za piękno uzyskane dzięki prostocie i powtarzalności indywidualnie zaprojektowanych detali, a także zapewnienie mieszkańcom prywatności, mimo dużej skali inwestycji”[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e „Plany na przyszłość”, 2006 (11. edycja), Warszawa: Centrum Łowicka, 2006, s. 70, ISSN 1643-7861.
  2. a b c d e f g h „Plany na przyszłość”, 2009 (14. edycja), Warszawa: Centrum Łowicka, 2009, s. 119, ISSN 1643-7861.
  3. a b c d Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-06-15].
  4. Rada Gminy Warszawa-Centrum, Uchwała Nr 389/XXXVI/96 Rady Gminy Warszawa-Centrum z dnia 19 września 1996 r. [online]
  5. Apartamenty Wilanowska, urbanity.pl, 31 stycznia 2017 [dostęp 2021-06-15].
  6. a b c Michał Wojtczuk, Za drewnianymi okiennicami: najlepsze osiedle w Polsce jest w Warszawie [online], gazeta.pl, 19 kwietnia 2015 [dostęp 2021-06-15].
  7. a b c d JEMS Architekci i Osiedle Ażurowych Okiennic [online], Sztuka Architektury, 2 marca 2015 [dostęp 2021-06-15].
  8. a b c d e f Tomasz Piątek, Światło naturalne we współczesnej wielorodzinnej architekturze mieszkaniowej koncepcje i realizacje, „Środowisko Mieszkaniowe” (20/2017), Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego, 2017, s. 121–129, DOI10.4467/25438700SM.17.055.7676, ISSN 1731-2442.
  9. a b Magdalena Piwowar, Joanna Koszewska, Grzegorz Mika, MOK PD. Ilustrowany atlas architektury południowego Mokotowa, Warszawa: Fundacja Centrum Architektury, 2023, s. 63, ISBN 978-83-964831-9-5.
  10. Osiedle Ażurowych Okiennic. Nagroda Architektoniczna Prezydenta m.st. Warszawy [online] [dostęp 2021-06-16].
  11. Laureaci VIII edycji konkursu Życie w Architekturze [online], 16 kwietnia 2015 [dostęp 2021-06-16].