Dujker czarny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dujker czarny
Cephalophorus niger
(Gray, 1846)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Plemię

dujkery

Rodzaj

Cephalophorus

Gatunek

dujker czarny

Synonimy
  • Cephalophus niger J.E. Gray, 1846
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Dujker czarny[2] (Cephalophorus niger) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, zaliczany do plemienia dujkerów.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Przeniesiony w 2022 roku z Cephalophus do Cephalophorus na podstawie analiz molekularnych i morfologicznych[3].

Występowanie i biotop[edytuj | edytuj kod]

Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje południowe obszary Sierra Leone, Liberii, Wybrzeża Kości Słoniowej, Ghany, Beninu i Nigerii. Jego siedliskiem są tereny zalesione.

Charakterystyka ogólna[edytuj | edytuj kod]

Większość informacji o gatunku pochodzi z badań osobników trzymanych w niewoli.

Podstawowe dane
Długość ciała 80–100 cm
Długość ogona 12–14 cm
Wysokość w kłębie ok. 50 cm
Masa ciała 9–24 kg
Dojrzałość płciowa brak danych
Ciąża 126 dni
Liczba młodych
w miocie
1
Długość życia ponad 11 lat
(w niewoli)

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Ciało masywne, długie, osiągające przeciętnie 15–20 kg masy. Ubarwienie czarne lub brązowo-czarne, jaśniejsze na spodniej części ciała i wewnętrznej stronie nóg. Owłosienie dłuższe niż u większości dujkerów. Nogi krótkie, masywne. Ogon również krótki, z wierzchu czarny, spodem biały. Rogi występują u przedstawicieli obydwu płci.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Badacze nie są zgodni, czy dujker czarny prowadzi dzienny, czy też nocny tryb życia. Obserwowano jego aktywność w różnych porach doby. W naturze jest prawdopodobnie gatunkiem terytorialnym i prowadzi samotniczy tryb życia. Żywi się owocami, kwiatami i zielonymi pędami roślin.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Ciąża u tego gatunku trwa ok. 126 dni, na świat przychodzi zwykle jedno młode.

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Nie wyodrębniono podgatunków dujkera czarnego.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Dujkery czarne są obiektem polowań.

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Populacja tego gatunku w 1999 roku szacowana była na około 100 tys. osobników. Jej trend oceniany jest jako spadkowy. Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Cephalophorus niger, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  3. E.V. Bärmann, V.G. Fonseca, K. Langen & P. Kaleme. New insights into the taxonomy of duiker antelopes (Artiodactyla: Bovidae) from the eastern Democratic Republic of the Congo, with the formal description of a new genus. „Mammalian Biology”. 102, s. 1793–1809, 2022. DOI: 10.1007/s42991-022-00279-7. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Huffman Brent: Cephalophus niger Black duiker. www.ultimateungulate.com. [dostęp 2007-12-12]. (ang.).
  • Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cephalophus niger. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2009]