Dyschirius impunctipennis

	Dyschirius impunctipennis
	Dawson, 1854
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze drapieżne
Rodzina	biegaczowate
Podrodzina	grzebielniki
Plemię	Dyschiriini
Rodzaj	wałecznik
Podrodzaj	Dyschirius (Dyschiriodes)
Gatunek	Dyschirius (Dyschiriodes) impunctipennis
Synonimy
	Dyschiriodes impunctipennis (Dawson, 1854); Clivina thoracica Zetterstedt, 1840; Dyschirius digitatus Stephens, 1827; Dyschirius laevistriatus Fairmaire et Laboulbène, 1854; Dyschirius inermis Dawson, 1854; Dyschirius lapponicus C.G.Thomson, 1857; Dyschirius thoracicus (Zetterstedt, 1840);
	Dyschiriodes impunctipennis (Dawson, 1854); Clivina thoracica Zetterstedt, 1840; Dyschirius digitatus Stephens, 1827; Dyschirius laevistriatus Fairmaire et Laboulbène, 1854; Dyschirius inermis Dawson, 1854; Dyschirius lapponicus C.G.Thomson, 1857; Dyschirius thoracicus (Zetterstedt, 1840);
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dyschirius impunctipennis – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny grzebielników.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1854 roku przez Johna Frederica Dawsona^[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o mocno wydłużonym ciele długości od 4 do 5 mm, smuklejszym niż u D. benedikti. Głowa ma nadustek pozbawiony zęba pośrodku przedniej krawędzi. Obrzeżenie boków przedplecza wyraźnie sięga ku tyłowi do tylnego chetoporu (punktu szczecinkowego). Pokrywy są mocniej niż u D. benedikti wysklepione i mają nieobrzeżone krawędzie nasadowe. Rzędy pokryw są mocno wgłębione i pozbawione wyraźnego punktowania, a międzyrzędy silnie przed wierzchołkiem wysklepione. Powierzchnie pokryw mają po jednym chetoporze (punkcie szczecinkowym) przypodstawowym, po jednym chetoporze zabarkowym, po dwa chetopory dyskalne i po dwa chetopory przedwierzchołkowe. Podstawa pokryw w okolicach chetoporów przypodstawowych odznacza się lustrzanym połyskiem. Szereg chetoporów w bocznych bruzdach pokryw jest rozlegle pośrodku przerwany. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone. Odnóża pierwszej pary są grzebne i mają golenie o bardzo niewyraźnym i stępionym dolnym ząbków krawędzi zewnętrznej oraz wyprostowanej do bardzo delikatnie zakrzywionej ostrodze^[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla piaszczyste wybrzeża morskie i piaszczyste pobrzeża większych rzek^[3].

Gatunek palearktyczny, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Polski, Czech (wykazanie niepewne^[2]), Ukrainy, Mołdawii, Rumunii^[4], europejskiej i zachodniosyberyjskiej części Rosji oraz zachodniego Kazachstanu^[4]. Na kontynencie dociera na zachód do ujścia Sommy^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ J.F. Dawson: Geodephaga Britannica. A monograph of the carnivorous ground-beetles indigenous to the British Isles. London: J. Van Voorst, 1854, s. 29.
↑ ^a ^b Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-40, 114-132.
↑ ^a ^b BolesławB. Burakowski BolesławB., MaciejM. Mroczkowski MaciejM., JaninaJ. Stefańska JaninaJ., Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974 .
↑ ^a ^b M.M. Balkenohl M.M., Scaritinae, [w:] IvanI. Löbl, AlešA. Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 223-230, ISBN 87-88757-73-0 .

[Dawson-1] J.F. Dawson: Geodephaga Britannica. A monograph of the carnivorous ground-beetles indigenous to the British Isles. London: J. Van Voorst, 1854, s. 29.

[Hurka-2] Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-40, 114-132.

[Burakowskietal-3] BolesławB. Burakowski BolesławB., MaciejM. Mroczkowski MaciejM., JaninaJ. Stefańska JaninaJ., Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974 .

[cpc-4] M.M. Balkenohl M.M., Scaritinae, [w:] IvanI. Löbl, AlešA. Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 223-230, ISBN 87-88757-73-0 .

[1]

[2]

[3]

[4]