Edward Honkisz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Honkisz
Ilustracja
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

15 września 1897
Oświęcim

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1914–1921, 1923–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

78 Pułk Piechoty

Stanowiska

szef kompanii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Edward Honkisz (ur. 15 września 1897 w Oświęcimiu, zm. 30 kwietnia 1940 w Katyniu) – chorąży Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 września 1897 w Oświęcimiu, w ówczesnym powiecie bialskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Stanisławy z Jankowskich[1][2][3]. Ukończył dwie klasy szkoły wydziałowej w Krakowie, po czym wystąpił ze szkoły i zajął się prowadzeniem własnego sklepu kolonialnego[4].

15 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich i został przydzielony do 11. kompanii 2 pułku piechoty[5]. W styczniu 1915 w bitwie pod Kirlibabą został ranny w lewe biodro[6]. W 1917 był wymieniony jako starszy szeregowiec w spisie oficerów, podoficerów i żołnierzy skierowanych na 2. Kurs Wyszkolenia[7].

W ramach osadnictwa wojskowego otrzymał ziemię w osadzie Drohobyl, w gminie Stołowicze[8]. W 1923 ponownie wstąpił do Wojska Polskiego i został przydzielony do 78 pułku piechoty w Baranowiczach[9]. Uzupełnił wykształcenie do siedmiu klas szkoły powszechnej[6]. W 1934, w stopniu starszego sierżanta, był szefem 1 kompanii 78 pp[10]. Później został awansowany na chorążego[2].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku[11]. 28 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego[11]. 30 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[11]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Postanowieniem nr 112-49-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został pośmiertnie mianowany na stopień podporucznika. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Był wdowcem, miał syna Edwarda (ur. 9 czerwca 1925)[6].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 207.
  3. Snitko-Rzeszut 1996 ↓, s. 350.
  4. Kolekcja ↓, s. 1, 2, 4.
  5. Kolekcja ↓, s. 1, 3, 4.
  6. a b c Kolekcja ↓, s. 2.
  7. Żołnierze Niepodległości : Honkisz Edward. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-03-01].
  8. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-01]..
  9. Kolekcja ↓, s. 4.
  10. Kolekcja ↓, s. 1, 2.
  11. a b c Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 788.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923, s. 66.
  13. M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 373.
  15. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-01]..
  16. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-01]..
  17. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-01]..
  18. a b c Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]