Ewa Kwiatkowska (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Kwiatkowska
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1930
Częstochowa

Posłanka VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Ewa Zofia Kwiatkowska (ur. 14 maja 1930 w Częstochowie) – polska sędzia, poseł na Sejm PRL VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1951 przystąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1956 uzyskała wykształcenie wyższe na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1960 mianowano ją aplikantem sądowym w okręgu Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu. W 1962 pracowała jako asesor sądowy w Sądzie Powiatowym w Wałbrzychu. W latach 1963–1967 była sędzią, a także wiceprezesem Sądu Powiatowego w Trzebnicy. Od 1967 do 1970 pełniła funkcję prezesa Sądu Powiatowego w Oleśnicy, a w latach 1970–1974 była sędzią Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu. Z dniem 1 stycznia 1975 powołano ją na stanowisko sędziego w Okręgowym Sądzie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu. W 1976 uzyskała mandat posła na Sejm PRL w okręgu Wrocław. Zasiadała w Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, której był zastępcą przewodniczącego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]