Ewa Pohoska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Pohoska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1918
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1944
Warszawa, Polska pod okupacją, III Rzeszy

Zawód, zajęcie

poetka, dramatopisarz, publicystka

Narodowość

polska

Grób Ewy Pohoskiej na cmentarzu Powązkowskim

Ewa Pohoska ps. Iza, Nina Zawadzka, Halina Sosnowska (ur. 19 lipca 1918 w Warszawie, rozstrzelana 11 lutego 1944 tamże) – polska dramatopisarka, publicystka, poetka, żołnierz AK.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Jana i Hanny Ewy z d. Rzepeckiej, wnuczką Kazimierza Rzepeckiego, siostrzenicą Jana Rzepeckiego.

Ukończyła w 1935 prywatne liceum Wandy Posselt-Szachtmajerowej w Warszawie. Następnie studiowała etnografię na Uniwersytecie Warszawskim, z powodu wybuchu II wojny światowej nie zdążyła złożyć pracy magisterskiej i zdać egzaminu magisterskiego. Podczas okupacji niemieckiej należała do Armii Krajowej, w latach 1942–1944 działała w grupie młodzieży związanej z pismem i socjalistyczną grupą „Płomienie”. W 1943 wspólnie z Juliuszem Garzteckim założyła pismo „Droga”.

5 stycznia 1944, po aresztowaniu przez patrol niemieckiej żandarmerii Hanny Czaki, łączniczki BIP, Gestapo pojechało do jej mieszkania na Żoliborzu, gdzie odbywały się tajne wykłady socjologii Uniwersytetu Ziem Zachodnich i aresztowało wszystkich obecnych. Ewa Pohoska przyszła do mieszkania Czakich, chcąc ostrzec ich o niebezpieczeństwie, została aresztowana i przewieziona na Pawiak. Próby uratowania jej okazały się bezskuteczne. W nocy z 10 na 11 lutego 1944 wraz z grupą 36 kobiet (w tym Hanną Czaki) została rozstrzelana w ruinach getta warszawskiego.

W piśmie „Droga” opublikowano jej dramat „Schyłek amonitów”[1], który został wznowiony w miesięczniku „Dialog” w 1968. Również autorka wierszy.

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 17-6-30)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ewa Pohoska, Schyłek amonitów, Warszawa: Wydawnictwo "Droga", [1944].
  2. Jerzy Waldorff, Hanna Szwankowska, Danuta Jendryczko, Barbara Olszewska, Zofia Czyńska „Cmentarz Powązkowski w Warszawie” KAW Warszawa 1984 s. 73 ISBN 83-03-00758-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]