Fidelis Włodarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fidelis Włodarski
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Pełne imię i nazwisko

Fidelis Teofil Włodarski

Data urodzenia

6 lutego 1896

Data śmierci

16 października 1969

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

2 Batalion Grenadierów

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje - dwukrotnie ranny
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Fidelis Teofil Włodarski[a] (ur. 6 lutego 1896, zm. 16 października 1969) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył w 55 Pułku Piechoty w Lesznie[2][3][4]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 116. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 79 Pułku Piechoty w Słonimie na stanowisko oficera sztabowego pułku[6][7]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[8]. W marcu 1930 został przeniesiony do 41 Pułku Piechoty w Suwałkach na stanowisko dowódcy batalionu[9][10]. W grudniu 1932 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[11], a w kwietniu 1935 ponownie na stanowisko dowódcy batalionu[12].

Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 12. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13][14]. W tym samym czasie pełnił służbę w Górnośląskiej Brygadzie Obrony Narodowej w Katowicach na stanowisku oficera sztabu[15].

W latach 1940–1941 był zastępcą dowódcy Batalionu Strzelców Podhalańskich 7 Brygady Kadrowej Strzelców[16]. Od 25 maja 1943 był dowódcą 2 Batalionu Grenadierów[17].

W 1952 wyemigrował z Francji lub Anglii do USA.

Zmarł 16 października 1969 i został pochowany na cmentarzu Oliwskim[18][19].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imion i daty urodzenia mjr. Fidelisa Włodarskiego z „Fidelis ur. 8 lutego 1897” na „Fidelis Teofil ur. 6 lutego 1896”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 26.
  2. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 173, 949.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 281, 417.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 257, 360.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 93, 183.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 104.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 32, 571.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 408.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 40.
  13. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 470.
  14. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 18.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 540.
  16. ↑ Kronika 7-ej Brygady 1941 ↓, s. 16.
  17. ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 109, 111.
  18. ↑ Fidelis Włodarski w bazie billiongraves.pl
  19. ↑ Fidelis Włodarski [online], timenote.info [dostęp 2020-11-14] (pol.).
  20. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 32.
  21. ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu administracji wojska”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fidelis_Włodarski&oldid=70122074”