Fiodor Strawinski
| |
| Imię i nazwisko |
Fiodor Ignatjewicz Strawinski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1843 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Fiodor Ignatjewicz Strawinski, ros. Фёдор Игнатьевич Стравинский (ur. 8 czerwca?/20 czerwca 1843 w Nowym Dworze w guberni mińskiej, zm. 21 listopada?/4 grudnia 1902 w Petersburgu[1][2][3][4]) – rosyjski śpiewak pochodzenia polskiego, bas. Ojciec kompozytora Igora Strawinskiego[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo studiował prawo, po okazjonalnych publicznych występach jako śpiewak postanowił jednak zostać muzykiem[2][3][4]. W latach 1869–1873 był uczniem Konserwatorium Petersburskiego, gdzie od 1871 roku doskonalił swój warsztat wokalny pod okiem Camille’a Everardiego[1][2][4]. Na scenie zadebiutował w 1873 roku w Kijowie rolą Rudolfa w Lunatyczce Vincenzo Belliniego[1][2]. Od 1876 roku był solistą Teatru Maryjskiego w Petersburgu[1][2]. Na scenie wystąpił łącznie przeszło 1200 razy[2], kreując ponad 60 ról operowych[1][2][3]. Brał udział w prapremierach licznych oper kompozytorów rosyjskich, m.in. Kuzniec Wakuła (1876), Dziewica Orleańska (1881) i Czarodziejka (1887) Piotra Czajkowskiego, Noc majowa (1880), Śnieżka (1881) i Noc wigilijna (1895) Nikołaja Rimskiego-Korsakowa oraz Kniaź Igor (1890) Aleksandra Borodina[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 151. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3506. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 878. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2022, s. 386–387. ISBN 978-1-5381-3008-7.