Firenze Santa Maria Novella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Firenze Santa Maria Novella
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Florencja

Zarządca

RFI, Grandi Stazioni

Data otwarcia

1934

Dane techniczne
Liczba peronów

8

Liczba krawędzi
peronowych

16

Kasy

T

Linie kolejowe
Położenie na mapie Florencji
Mapa konturowa Florencji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Firenze Santa Maria Novella”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Firenze Santa Maria Novella”
Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Firenze Santa Maria Novella”
Ziemia43°46′34″N 11°14′53″E/43,776111 11,248056
Strona internetowa

Firenze Santa Maria Novella (w skrócie SMN, włoski: Stazione di Firenze Santa Maria Novella) – największa stacja kolejowa we Florencji i jedna z największych we Włoszech. Posiada połączenia z całym krajem i obsługuje m.in. szybkie pociągi Le Frecce. Nazwa dworca pochodzi od pobliskiego kościoła Santa Maria Novella.

Jest czwartą stacją kolejową we Włoszech pod względem liczby obsługiwanych pasażerów (po Torino Porta Nuova i tuż przed Bologna Centrale).

Budynek stacji, uznawany za arcydzieło modernizmu, został zbudowany w 1934 przez zespół architektów grupy toskańskiej kierowanej przez Giovanni Michelucci. Plan stacji, widziany z góry, miał przypominać rózgi liktorskie, symbol włoskiego faszyzmu. Inne budynki, w tym ciepłownia i nastawnia, autorstwa Angiolo Mazzoni zostały wybudowane w tym samym czasie, ale reprezentują futuryzm. W pobliżu stacji grupa toskańska wybudowała także w 1935 Pałac Królewski Santa Maria Novella wykonany z białego marmuru[1].

W pobliżu peronu 8 znajduje się pamiątkowa tablica poświęcona Żydom deportowanym przez faszystów do obozów śmierci.

Firenze Santa Maria Novella
Linia Bolonia - Florencja
Firenze Rifredi
odległość: 2,766 km
Linia Florencja - Rzym (314,077 km)
Linia Leopolda (0,000 km)
odległość: 2,767 km
Linia Faentina (0,000 km)
odległość: 1,722 km

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cresti C., 1995, Firenze capitale mancata.