Grand Prix Belgii 1980

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Belgii 1980
Grote Prijs van Belgie
5. wyścig z 14 w sezonie
333. Grand Prix Formuły 1
Tor Zolder
Belgia Zolder
Data

4 maja 1980

Trasa
Liczba okrążeń

72

Długość okrążenia

4,262 km

Dystans

306,864 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

27 kierowców

Zakwalifikowało się

24 kierowców

Ukończyło wyścig

12 kierowców

Wyniki
Pole position

Alan Jones
(1:19,12, Williams)

Zwycięzca

Didier Pironi
(1:38:46,51, Ligier)

Najszybsze
okrążenie

Jacques Laffite
(1:20,88, Ligier)

5. Grand Prix w sezonie 1980
Poprzednie

Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Zachód

Następne

Grand Prix Monako

Grand Prix Belgii
1979 1980 1981
Williams FW07B Alana Jonesa podczas Grand Prix Belgii 1980

Grand Prix Belgii 1980 (oryg. Grote Prijs van Belgie) – piąta runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1980, która odbyła się 4 maja 1980, po raz siódmy na torze Circuit Zolder.

38. Grand Prix Belgii, 27. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr. Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. start. Punktów
1 25 Francja Didier Pironi Ligier-Ford 72 1:38:47.4 2 9
2 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 72 +47.37 sek. 1 6
3 28 Argentyna Carlos Reutemann Williams-Ford 72 +84.12 sek. 4 4
4 16 Francja René Arnoux Renault 71 +1 okrążenie 6 3
5 3 Francja Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 71 +1 okrążenie 9 2
6 2 Kanada Gilles Villeneuve Ferrari 71 +1 okrążenie 12 1
7 21 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 71 +1 okrążenie 21
8 1 Jody Scheckter Ferrari 70 +2 okrążenia 14
9 4 Irlandia Derek Daly Tyrrell-Ford 70 +2 okrążenia 11
10 12 Włochy Elio de Angelis Lotus-Ford 69 Wypadł z toru 8
11 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Ford 68 +4 okrążenia 3
12 9 Holandia Jan Lammers ATS-Ford 64 Silnik 15
NS 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 61 Nie sklasyfikowany 20
NU 29 Włochy Riccardo Patrese Arrows-Ford 58 Wypadł z toru 16
NU 11 Stany Zjednoczone Mario Andretti Lotus-Ford 41 Skrz. biegów 17
NU 22 Francja Patrick Depailler Alfa Romeo 38 Wydech 10
NU 5 Brazylia Nelson Piquet Brabham-Ford 32 Wypadł z toru 7
NU 8 Francja Alain Prost McLaren-Ford 29 Przen napędu 19
NU 20 Brazylia Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 16 Elektronika 24
NU 14 Wielka Brytania Tiff Needell Ensign-Ford 12 Silnik 23
NU 23 Włochy Bruno Giacomelli Alfa Romeo 11 Zawieszenie 18
NU 6 Argentyna Ricardo Zunino Brabham-Ford 5 Skrz. biegów 22
NU 30 Niemcy Jochen Mass Arrows-Ford 1 Wypadł z toru 13
NU 15 Francja Jean-Pierre Jabouille Renault 1 Sprzęgło 5
NZ 17 Wielka Brytania Geoff Lees Shadow-Ford
NZ 18 Wielka Brytania Dave Kennedy Shadow-Ford
NZ 31 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Osella-Ford

Uwagi[edytuj | edytuj kod]