Franciszek Pluta

Franciszek Pluta
	Proboszcz, kapelan
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1905 ; Kocina
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1990 ; Kanada
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1934
	Odznaczenia

Franciszek Jan Pluta, także jako Francis Pluta (ur. 24 grudnia 1905 w Kocinie, zm. 23 stycznia 1990 w Kanadzie) – polski duchowny rzymskokatolicki, kapelan, działacz społeczny i polonijny na emigracji w Kanadzie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia prezbiteratu otrzymał w 1934. Do końca istnienia II Rzeczypospolitej posługiwał w diecezja łuckiej. Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów i wywieziony do ZSRR. Na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 odzyskał wolność, po czym zgłosił się do formowanej Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa. Wówczas został mianowany kapelanem wojskowym. Na przełomie 1941/1942 ks. prałat Armii Polskiej w Buzułuku, ks. Władysław Cieński polecił ks. Plucie wyjazd do Aszchabadu i objęcie opieką duchową przebywających tam polskich dzieci w sierocińcu. Stamtąd z wychowankami został ewakuowany do obozu w Balachadi i przebywał przez dwa lata^[1].

Po zakończeniu wojny przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i został kapłanem farmerów w stanie Nebraska. Później przeniósł się do Kanady i w latach 50. założył polską katolicką parafię Matki Boskiej Częstochowskiej w London (prowincja Ontario), którą kierował do przejścia na emeryturę w 1975. Następnie zamieszkał w Mississauga, gdzie nadal był aktywny na polu pracy duszpasterskiej i działalności polonijnej. Pełnił funkcję kapelana kombatantów, w tym grupy „Solidarność – Niepodległość”. Wspierał parafię św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Etobicoke. 15 maja 1980 został powołany na stanowisko delegata rządu RP na uchodźstwie na terenie Kanady^[2]. W 1989 został wybrany po raz kolejny na tę funkcję i równocześnie na funkcję członka Oddziału Rady Narodowej Rzeczypospolitej w Kanadzie.

Zmarł 23 stycznia 1990 i został pochowany na cmentarzu parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Etobicoke.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1983)^[3]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1977)^[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Odsłonięcie pomnika Dobrego Maharadży. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2014-10-31. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
↑ Mianowanie Delegata Rządu R. P.. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 12, Nr 4 z 27 maja 1980.
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 4 z 31 grudnia 1983.
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 27, Nr 4 z 31 grudnia 1977.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ksiądz Franciszek Pluta. kresy-siberia.org. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[1] Odsłonięcie pomnika Dobrego Maharadży. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2014-10-31. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].

[2] Mianowanie Delegata Rządu R. P.. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 12, Nr 4 z 27 maja 1980.

[3] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 4 z 31 grudnia 1983.

[4] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 27, Nr 4 z 31 grudnia 1977.

[1]

[2]

[3]

[4]