Francolinus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francolinus
Stephens, 1819[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – frankolin obrożny (F. francolinus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Gallini

Rodzaj

Francolinus

Typ nomenklatoryczny

Francolinus vulgaris Stephens, 1819 (= Tetrao francolinus Linnaeus, 1766)

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Francolinusrodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w obrębie rodziny kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 31–36 cm; masa ciała 227–566 g (samce są większe i cięższe od samic)[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Francolinus: fr. Francolin „frankolin”, od wł. Francolino „kurka, mała kura”[6].
  • Attagen: łac. attagen, attagenis „ptak łowny”, od gr. ατταγην attagēn, ατταγηνος attagēnos „frankolin” (por. średniowiecznołac. attagines „pardwa”). Ptak ten był wymieniany przez wielu autorów klasycznych i pomimo licznych wcześniejszych identyfikacji, panuje ogólna zgoda, że jest to frankolin obrożny[7]. Gatunek typowy: Tetrao francolinus Linnaeus, 1766.
  • Mustoxydes: Andreas Mustoxydis (1785–1860) – grecki uczony, filolog, historyk[8].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowa nazwa dla Francolinus

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J.F. Stephens: Francolinus. Francolin. W: G. Shaw: General zoology, or Systematic natural history. Cz. 11: Aves. London: Printed for G. Kearsley, 1819, s. 316. (ang.).
  2. E. von Keyserling & J.H. Blasius: Die wirbelthiere Europa’s. Braunschweig: F. Vieweg und sohn, 1840, s. lxv, 111. (niem.).
  3. J. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs, für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. xi. (niem.).
  4. F. Gill & D. Donsker: Pheasants, partridges & francolins. IOC World Bird List: Version 13.1. [dostęp 2023-04-21]. (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Pheasants, Grouse, and Allies (Phasianidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020, DOI10.2173/bow.phasia1.01 [dostęp 2023-04-21] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Francolinus [dostęp 2018-09-09].
  7. The Key to Scientific Names, Attagen [dostęp 2018-09-09].
  8. The Key to Scientific Names, Mustoxydes [dostęp 2022-10-29].
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja: 2023-03-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).