Przejdź do zawartości

Góra Parkowa (Masyw Śnieżnika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góra Parkowa
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Masyw Śnieżnika

Wysokość

786 m n.p.m.

Pierwsze wejście

w czasach przedhistorycznych

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Parkowa”
Ziemia50°13′56″N 16°46′53″E/50,232222 16,781389

Góra Parkowa – zachodni kraniec masywu Smrekowca o wysokości 786 m n.p.m. znajdujący się w Masywie Śnieżnika, w Sudetach, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, w pobliżu Międzygórza[1].

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Parkowa Góra leży w widłach rzek Wilczka i Bogoryja sięgając po skrzyżowanie dróg leśnych na wysokości 784 m n.p.m.[1]

Geologia

[edytuj | edytuj kod]

Zbudowana jest z gnejsów śnieżnickich z wkładkami eklogitów należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika[1]. Zbocza, które opadają do doliny Bogoryi są w kilku miejscach podcięte skałami[1].

Roślinność

[edytuj | edytuj kod]

W całości porasta ją świerkowy las dolnoreglowy domieszkowany bukiem i grabem[1].

Turystyka i ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]

Teren wokół Góry Parkowej są często uczęszczaną trasą spacerową ze względu na bliskość wczasowiska. W 1890 roku na 2 ha obszaru zbocza ulokowano założenie parkowe dla coraz liczniej napływających do Międzygórza letników[1]. Park stanowił wówczas jeden zespół architektoniczno-krajobrazowy z centrum miejscowości[1]. Po 1945 roku zaniedbany został tak dalece, że obecnie prezentuje tylko charakter dzikiego parku leśnego[1].

W pobliżu Parkowej Góry przechodzą następujące szlaki[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 100. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]