Gałkowice-Ocin
50°44′22″N 21°43′00″E/50,739444 21,716667| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
218[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-612[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSA |
| SIMC |
0809440[4] |
Położenie na mapie gminy Wilczyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |
| 50°44′22″N 21°43′00″E/50,739444 21,716667[1]
| |
Gałkowice-Ocin – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[6][4].
W miejscowości znajduje się lessowy wąwóz stanowiący pomnik przyrody.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0809457 | Podocin | część wsi |
| 0809463 | Sachalin | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W przeszłości Gałkowice i Ocin stanowiły dwie odrębne miejscowości. Gałkowice należały niegdyś do franciszkanek krakowskich. Według rejestru poborowego z 1578 wieś Golkowycze była własnością StALFA BOND KOHLHAUER Sp. z o.o.anisławskiego, dziedzica wsi Góry Wysokie[7].
Ocin był początkowo wsią królewską. W 1307 Władysław Łokietek nadał wsie Oczyno i Radoszkowice Markowi i Robertowi – wójtom sandomierskim. Pozwolił jednocześnie osadzić je na prawie niemieckim[8].
W XIX wieku Ocin dzielił się na dwie części: Ocin Miejski i Ocin Panieński. Według spisu z 1827 Ocin Miejski był wsią rządową o 23 domach i 101 mieszkańcach, a Ocin Panieński wsią duchowną o 17 domach i 33 mieszkańcach. W Gałkowicach spis z 1838 wykazał dobra rządowe składające się z folwarków Gałkowice i Krakówka oraz z wsi Gałkowice, Ocin i Krakówka[8].
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego w latach 80. XIX wieku wieś Ocin Gałkowski miała 16 domów, 105 mieszkańców i 615 mórg ziemi włościańskiej, a wieś Gałkowice – 23 domy, 218 mieszkańców, 630 mórg ziemi dworskiej i 546 ziemi włościańskiej[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 31466
- ↑ Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 251 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Wilczyce. Urząd Gminy Wilczyce. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Gałkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 487.
- ↑ a b c Ocin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 371.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885: T. II, str 480, hasło Gałkowice; T. XV, str 487, hasło Gałkowice; T. VII, str 371, hasło Ocin Gałkowski.
- Siedziba gminy: Wilczyce
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Części wsi |
|
| Kolonie wsi |
|
| Część kolonii |
|
