Pielaszów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pielaszów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Wilczyce

Liczba ludności (2019-12-31)

132[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-612[3]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0809575

Położenie na mapie gminy Wilczyce
Mapa konturowa gminy Wilczyce, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pielaszów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pielaszów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pielaszów”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pielaszów”
Ziemia50°45′38″N 21°34′12″E/50,760556 21,570000[1]

Pielaszówwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[4][5]

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Pielaszów[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0809581 Kolonie część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o Pielaszowie pochodzą z XIII wieku. Wieś należała do uposażenia klasztoru cystersów koprzywnickich. Jako „Pelassow” wymienił wieś legat papieski, biskup firmański Filip w łacińskim dokumencie z lipca 1279 r. wystawionym w Budzie na Węgrzech, który potwierdza opatowi klasztoru Cystersów w Koprzywnicy prawo do pobierania dziesięciny z szeregu polskich wsi w tym między innymi z Pielaszowa[6].

W ostatniej ćwierci XVI wieku leżała w województwie sandomierskim[7]. W latach 1314–1795 i potem w latach 1816–1837 wieś administracyjnie należała do województwa sandomierskiego. Natomiast W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Pielaszów jest punktem początkowym szlak turystyczny zielony zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Chańczy. Przez wieś przechodzi szlak turystyczny niebieski niebieski szlak turystyczny z Gołoszyc do Dwikoz oraz szlak rowerowy żółty żółty szlak rowerowy z Sandomierza do Opatowa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 100394
  2. Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 921 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Piekosiński 1886 ↓, s. 144.
  7. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Franciszek Piekosiński: Monumenta Meadievii Historica. Codex diplomaticus Poloniae minoris, Volumes 9-10. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1886, s. 144.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]