Radoszki (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radoszki
wieś
Ilustracja
Radoszki
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Wilczyce

Sołectwo

Radoszki

Liczba ludności (2020)

400[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-612[3]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0809629[4]

Położenie na mapie gminy Wilczyce
Mapa konturowa gminy Wilczyce, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Radoszki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Radoszki”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Radoszki”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Radoszki”
Ziemia50°44′01″N 21°40′29″E/50,733611 21,674722[1]

Radoszkiwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[4][5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Radoszki wymienione są w dokumencie z 1307 roku, w którym Władysław Łokietek przekazał tę wieś wraz z niedalekim Ocinkiem nowo mianowanemu wójtowi Markowi. W XVI wieku wójtostwo zostało wykupione przez radę miejską i w ten sposób wsie Radoszki i Ocinek powiększyły grunty miejskie. Nazwa wsi pojawia się także w wyrokach sądów królewskich z XVII i XVIII wieku, kiedy chłopi z Radoszek, Wysiadłowa i Ocinka buntowali się przeciwko pełnieniu powinności feudalnych i stawiali zorganizowany opór.

Wieś wójtowska położona w starostwie sandomierskim była własnością Sandomierza w 1629 roku[6]. Za Królestwa Polskiego istniała gmina Radoszki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Przez wieś przechodzi szlak rowerowy żółty żółty szlak rowerowy prowadzący z Sandomierza do Opatowa.

W Radoszkach urodził się polski kompozytor renesansowy i instrumentalista Mikołaj Gomółka. We wsi, w dolinie rzeki Opatówki, odkryto kurhan, prawdopodobnie pozostałość kultury trzcinieckiej[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 114083
  2. Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1069 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Zbigniew Anusik, Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w : Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. IX, nr 2, s. 32.
  7. W Świętokrzyskiem archeolodzy odkryli prehistoryczny kurhan. naukawpolsce.pap.pl, 2014-11-17. [dostęp 2020-03-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sandomierz, Kalinowski W., Lalik T., Przypkowski T., Warszawa 1956.