Gabrius toxotes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gabrius toxotes
Joy, 1913
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

kusaki

Plemię

Staphylinini

Podplemię

Philonthina

Rodzaj

chudzik

Gatunek

Gabrius toxotes

Synonimy
  • Philonthus toxotes (Joy, 1913)

Gabrius toxotesgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1913 roku przez Normana Humberta Joya. Jako lokalizację typową wskazano „Dalmację[1][2].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3,8 do 4 mm. Ubarwienie ma czarne lub brunatnoczarne z wyraźnie rozjaśnionymi tylnymi krawędziami tergitów odwłoka i żółtobrunatnymi odnóżami z wyjątkiem zaczernionych goleni tylnej ich pary. Głowa jest mała, niewiele dłuższa niż szersza. Czoło zaopatrzone jest w poprzeczny szereg czterech punktów, z których dwa środkowe wysunięte są ku przodowi w sposób niewyraźny. Skronie są dwukrotnie dłuższe od oczu i mają kształt zaokrąglony. Przedostatni człon czułków ma szerokość nie większą od długości. Przedplecze nie jest wyraźnie ku przodowi zwężone i ma rzędy grzbietowe zawierające sześć punktów. Pokrywy mają szew o długości niemal równej długości przedplecza[3]. Samiec odróżnia się od bardzo podobnego G. appendiculatus genitaliami o węższym i mającym bardziej równoległe boki edeagusie[1].

Owad palearktyczny, w Europie znany m.in. z Wielkiej Brytanii (Anglii), Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Czech, Słowacji, Węgier, Chorwacji, Rumunii i europejskiej części Rosji. Poza Europą występuje na Syberii i Dalekim Wschodzie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Norman Humbert Joy. Some new species of Gabrius. „Entomologist's monthly magazin”. 49, s. 25–26, 1913. 
  2. a b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 2). Staphylininae: Diochini, Maorothiini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hyptiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 2441–3020, 2001. 
  3. Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.