Giacomo Sinibaldi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giacomo Sinibaldi
Kraj działania

Watykan

Data i miejsce urodzenia

11 października 1856
Civitella San Paolo

Data śmierci

19 sierpnia 1928

Sekretarz Świętej Kongregacji ds. Seminariów i Uniwersytetów
Okres sprawowania

1913–1928

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

15 maja 1913

Sakra biskupia

30 maja 1913

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 maja 1913

Konsekrator

kard. Mariano Rampolla del Tindaro

Współkonsekratorzy

Pietro Alfonso Jorio,
Luigi Lazzareschi

Giacomo Sinibaldi (ur. 11 października 1856 w Civitella San Paolo, zm. 19 sierpnia 1928) – włoski duchowny rzymskokatolicki, sekretarz Świętej Kongregacji ds. Seminariów i Uniwersytetów.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

15 maja 1913 papież Pius X mianował go sekretarzem Świętej Kongregacji ds. Uniwersytetów Rzymskich oraz biskupem tytularnym tyberiadzkim. 30 maja 1913 przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza Kongregacji Świętego Oficjum kard. Mariano Rampolli del Tindaro. Współkonsekratorami byli emerytowany arcybiskup Taranto Pietro Alfonso Jorio oraz emerytowany biskup Gubbio Luigi Lazzareschi.

16 grudnia 1915 papież Benedykt XV mianował go sekretarzem Świętej Kongregacji ds. Seminariów i Uniwersytetów (powstałej z przekształcenia Świętej Kongregacji ds. Uniwersytetów Rzymskich). Urząd ten pełnił do śmierci 19 sierpnia 1928.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]