Gołaszyn (województwo lubuskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gołaszyn
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Marcina
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

nowosolski

Gmina

Nowe Miasteczko

Liczba ludności (2021)

336[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

67-124[3]

Tablice rejestracyjne

FNW

SIMC

0912379

Położenie na mapie gminy Nowe Miasteczko
Mapa konturowa gminy Nowe Miasteczko, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Gołaszyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gołaszyn”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Gołaszyn”
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego
Mapa konturowa powiatu nowosolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Gołaszyn”
Ziemia51°42′08″N 15°43′43″E/51,702222 15,728611[1]

Gołaszynwieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowe Miasteczko.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim.

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Gołaszyn[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0912385 Osada Leśna część wsi
Krzyż kamienny

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:

  • kościół filialny pod wezwaniem św. Marcina, gotycki z drugiej połowy XIII wieku, przebudowany w XV wieku, w połowie XVI wieku, w 1883 roku, murowany z kamienia polnego
    • ogrodzenie z bramką, z XVI wieku
  • zespół folwarczny, ul. Gołaszyn 12, z XVIII wieku-XIX wieku:
    • dwa domy mieszkalne
    • budynek mieszkalno-gospodarczy
    • obora
    • chlewnia
    • stodoła

inne zabytki:

  • stary kamienny krzyż niewiadomego wieku, być może późnośredniowieczny, i nieznanej przyczyny fundacji. Z krzyżem związane są legendy starające się wytłumaczyć jego pochodzenie. Według jednej z nich jest to krzyż upamiętniający śmierć dwóch rzeźników w tym miejscu, według innej legendy zabici zostali dwaj nielegalni handlarze bydła[7]. Kolejna legenda, najpopularniejsza w ostatnich dziesięcioleciach, mówi, że jest to tzw. krzyż pokutny, czyli krzyż fundowany przez zabójcę w wyniku jego umowy pojednawczej z rodziną zabitego. Przypuszczenie to nie ma oparcia w żadnych dowodach ani badaniach, a jest oparte jedynie na nieuprawnionym założeniu, że wszystkie stare kamienne krzyże monolitowe, o których nic nie wiadomo, są krzyżami pokutnymi[8], chociaż w rzeczywistości powód fundacji takiego krzyża może być różnoraki, tak jak każdego innego krzyża. Ta ostatnia legenda stała się na tyle popularna, że zaczęła być odbierana jako fakt i pojawiać się w lokalnych opracowaniach, informatorach czy przewodnikach jako pewna informacja, bez uprzedzenia, że jest to co najwyżej luźna hipoteza bez żadnych bezpośrednich dowodów.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[9]:

Rok Ilość mieszkańców
1998 394
2002 434
2009 411
2011 401
2021 336

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34611
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 319 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 51. [dostęp 2013-02-02].
  7. Szlakiem krzyży pokutnych po obu stronach Odry : kamienne zabytki dawnego prawa : informator-przewodnik turystyczny terenu Euroregionu-Sprewa-Nysa-Bóbr. Zielona Góra: Lubuska Regionalna Organizacja Turystyczna "LOTUR", s. 40.
  8. Arkadiusz Dobrzyniecki. Krzyże i kapliczki pokutne ziemi złotoryjskiej - historia pewnego mitu. „Pomniki Dawnego Prawa”. 11-12 (wrzesień-grudzień 2010), s. 32-37, 2010. 
  9. Wieś Gołaszyn (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-04-11] (pol.).