Borów Polski
Na mapach: 
51°42′00″N 15°40′19″E/51,700000 15,671944
51°42′00″N 15°40′19″E/51,700000 15,671944| wieś | |
 Zamek w Borowie Polskim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
109[2] |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
67-124[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FNW |
| SIMC |
0912362 |
Położenie na mapie gminy Nowe Miasteczko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego  | |
| 51°42′00″N 15°40′19″E/51,700000 15,671944[1]
| |
Borów Polski – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowe Miasteczko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Borov poloicali 1220, Windisch Bohrau 1791–1938, Windischborau 1938–1945, Borów Mały 1945–1948, Borów Polski od 1948.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze informacje o wsi pochodzi z 1220 roku, kiedy to w dokumencie biskupa wrocławskiego Wawrzyńca napisane zostało, że dziesięcina należna biskupowi oddana została na parafię w Solnikach. Wieś przez wiele wieków związana była z rycerskim rodem Rechenbergów. Kożuchów wraz z okolicznymi wsiami otrzymali oni w 1516 roku od króla Czech. W roku 1649 wioskę przejął zakon jezuitów, który osiedlił się w otyńskim zamku zamieniając go w klasztor.
Właściciele wsi
- koniec XIII wieku- ród de Pensa
- 1391-1649 ród von Rechenbergów
- 1649-1787 zakon jezuitów
- 1787- książę Biron Piotr
- 1868 von Laucken-Wackenitz
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Klemensa, późnogotycki z XV wieku, XVI-XVII wieku
- kaplica pod wezwaniem św. Anny, z około 1600 roku
- Ruiny zamku gotyckiego z XIV wieku rozbudowanego w XVI wieku. Gotycki zamek powstał w końcu XIV w. na planie prostokąta o wymiarach 22,5 na 23,5 m. Budowę siedziby przypisuje się Heinrichowi II von Rechenberg, wymienionemu w dokumencie z 1391 roku. W 1459 roku zamek zostaje zniszczony przez mieszczan wrocławskich[5]. W latach 1548-1550 rozbudowano zamek o skrzydło renesansowe od strony wschodniej na polecenie Georga von Rechenberga. Tablica erekcyjna odnaleziona na terenie zamku, wskazuje, że modernizację przeprowadzono w dwóch etapach: w pierwszym – przebudowano zapewne dom gotycki i mury kurtynowe. W drugim – zniwelowano fosę przy wschodniej ścianie gotyckiej budowli, dostawiając do niej nowe skrzydło. Nowa renesansowy budynek był czterokondygnacyjny. Do południowo-wschodniego narożnika została dostawiona także czterokondygnacyjna, cylindryczna wieża. Hans von Rechenberg, wnuk Georga, przenosi się na stałe do Otynia, a tym samym Borów przestaje pełnić rolę rodowej siedziby. Po śmierci ostatniego z von Rechenbergów linii borowsko-otyńskiej w roku 1610, Johanna Georga, przez 30 lat trwał konflikt o dziedzictwo borowsko-otyńskich dóbr pomiędzy Melchiorem von Rechenbergiem ze Sławy a Heleną von Sprintzenstein. Dobra w końcu posiadł mąż Heleny- Johann von Sprintzenstein, który zapisuje je w testamencie jezuitom. Po przejęciu majątku w 1649 roku przez jezuitów niezamieszkany zamek zaczął popadać w ruinę. Około 1800 roku runęła renesansowa wieża. W 2. poł. XIX wieku zachowana cześć renesansowa została zaadaptowana na spichlerz, w związku z czym budowla została nakryta dachem i otrzymała nowe stropy. Funkcje spichlerza zamek pełnił do 1968 roku kiedy to zawalił się dach i stropy. Od tego momentu zamek należący do Gminy Nowe Miasteczko ulega dalszej dewastacji. W latach 2001-2002 na terenie założenia przeprowadzono prace archeologiczne, w trakcie których cały teren uporządkowano. Obecnie obiekt jest ponownie zaniedbany[6].
-
Kościół pw. św. Klemensa -
Zamek w Borowie Polskim wewnątrz
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[7]:
| Rok | Ilość mieszkańców |
|---|---|
| 1998 | 116 |
| 2002 | 130 |
| 2009 | 130 |
| 2011 | 133 |
| 2021 | 109 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 9185
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 85 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 49. [dostęp 2013-02-02].
- ↑ Borów Polski [online], Polskie Zabytki [dostęp 2018-05-09].
- ↑ Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków - Borów Polski - Zamek [online], www.lwkz.pl [dostęp 2018-05-09] (ang.).
- ↑ Wieś Borów Polski (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, drogi publiczne [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-03] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzejewski, T., Motyl, K., Siedziby rycerskie w księstwie głogowskim. Zamki i dwory Rechenbergów i Schönaichów, Nowa Sól 2002
- Garbacz, K., Szlakiem zabytkowych miast. Przewodnik po południowej części województwa lubuskiego., Zielona Góra 2005, str 186-187
- Kowalski, Stanisław, Zabytki województwa zielonogórskiego, Zielona Góra 1987
- Lutsch, H., Verzeichnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien [Bd. 3]: Die Kunstdenkmäler des. Reg.-Bezirks Liegnitz Breslau: Wilh. Gottl. Korn. 1891, str 70-71
- Zespół pod redakcją Iwony Perut-Gierasimczuk, Czas architekturą zapisany, Zielona Góra 1998
- Siedziba gminy: Nowe Miasteczko
