Gotthold Ephraim Lessing
Gotthold Ephraim Lessing (ur. 22 stycznia 1729 w Kamenz w Saksonii, zm. 15 lutego 1781 w Brunszwiku) – niemiecki estetyk, pisarz, krytyk i teoretyk literacki epoki oświecenia, reformator dramatu niemieckiego i jeden z najważniejszych autorów dramatycznych tamtego okresu.
Wychowany w duchu pobożności i posłuszeństwa Bogu oraz Kościołowi luterańskiemu przez swojego ojca pastora Johanna Gottfrieda Lessinga (1693–1770) od małego wykazywał tendencje do wolnomyślicielstwa i emancypowania się zarówno spod surowej władzy rodzicielskiej, jak i ograniczających jego wolnościowe dążenia okowów religijnych nakazów. Jako młody chłopiec uczęszczał do szkoły książęcej, gimnazjum St. Afra w Miśni, gdzie został dostrzeżony przez pedagogów jako bystry uczeń i chłonny umysł, z zapałem studiujący dzieła m.in. Terencjusza i Plauta, które czytał w oryginale. Szkoła ta, mimo iż cechował ją codzienny religijny dryl, pozwoliła młodemu Lessingowi na otwarcie się na tendencje oświeceniowe. Po jej zakończeniu studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku. Po studiach przeniósł się do Berlina, gdzie oddał się literaturze, wydając m.in. Denkwürdichkeiten zur Geschichte der Bünhe, a potem, razem z Mosesem Mendelssohnem, Gelehrte Bibliothek. W tym czasie drukował Miss Sarę Sampson. Po pewnym czasie przenosi się do Lipska, gdzie mieszkał do 1759 roku. Następnie przenosi się do Hamburga, gdzie dostał posadę dyrektora teatru. Z tego okresu pochodzą jego Dramaturgische Blätter, jedno z dzieł krytyki teatralnej, które wychodziły w latach 1767-1768. Na zaproszenie księcia brunszwickiego przyjął posadę bibliotekarza w Wolfenbüttel. Razem z księciem udał się też w podróż do Italii, która wpłynęła na jego późniejszą twórczość.
Jego główne dzieła to: Miss Sara Sampson, Minna von Barnhelm, Emilia Galotti i Nathan der Weise (Natan mędrzec).
Choć sam nie był pochodzenia żydowskiego, był wielkim miłośnikiem Żydów, jako „najmądrzejszego i najbardziej tolerancyjnego z narodów”, czemu dał wyraz w dramacie Nathan der Weise. Jego bliskim przyjacielem był żydowsko-niemiecki filozof Moses Mendelssohn.
Myśl polityczna Lessinga
U Gottholda Ephreima Lessinga myśl wolnościowa przybiera formę obrony tolerancji religijnej i pozareligijnej i rzekomo pochodzącego z pism luterańskich przyzwolenia na samodzielne poszukiwanie prawdy i drogi do zbawienia przez każdą jednostkę. Dla Lessinga bardziej wartościowy jest ten, kto w imię własnych przekonań zrywa z nieprawdą, niż ten, który trzymając się przesądu broni choćby najszlachetniejszej prawdy. Szczęście i wolność utożsamiał Lessing z odrzuceniem przesądów i osiągnięciem dzięki temu dojrzałości duchowej. Poglądy Lessinga są jakby niemieckim wariantem myśli wolteriańskiej. Tak jak Voltaire, którego podziwiał, Lessing nie zgadzał się z typowo niemiecką wizją wolności jako samokontroli i umiaru, podobnie jak Voltaire opowiadał się za rozumieniem wolności przede wszystkim jako swobody działania jednostki. W odniesieniu do państwa pruskiego, Lessing szydził: „Berlińska wolność polega na tym, żeby zrobić tyle niedorzeczności skierowanych przeciwko religii, ile się chce”, co kontrastuje z wypowiedzią szkockiego podróżnika Johna Moore’a odwiedzającego Berlin w 1775 roku: „…Nic nie zaskoczyło mnie bardziej… niż swoboda z jaką wielu ludzi mówi o posunięciach rządowych i zachowaniu się króla”.
Bibliografia
- Piotr Napierała, „Kraj wolności” i „kraj niewoli” – brytyjska i francuska wizja wolności – XVII-XVIII wiek, Libron Kraków 2011, s. 34.
- Honorata Jakuszko, Idea wolności w niemieckiej myśli teologiczno-filozoficznej od Lutra do Herdera, Lublin 1999, s. 114-117.
- M. Müller-Wirth, U. Willmann, Ich drugie oblicze. Od Aleksandra Wielkiego do Mao Zedonga. Postaci historyczne w nowym świetle – 14 portretów, Warszawa 2007, s. 118.
- Christopher Clark, Prusy Powstanie i upadek 1600-1947, Warszawa 2009, s. 241.
- Voltaire, Correspondence and related documents. VI, January – September 1739: letters D 1730 – D 2083 / ed. by Theodore Besterman [then by W. H. Barber], s. 395.
- Paweł Piszczatowski, Między racjonalizmem a nowym mitem. Lessing i teologia postoświeceniowa, Warszawa 2013, s. 298.
Linki zewnętrzne
- Utwory Gottholda Ephraima Lessinga w serwisie Wolne Lektury
- ISNI: 0000000122762514
- VIAF: 9849550
- ULAN: 500321397
- LCCN: n79144996
- GND: 118572121
- NDL: 00447463
- LIBRIS: 64jlmg8q1wxqv41
- BnF: 11912703h
- SUDOC: 027328457
- SBN: CFIV026553
- NLA: 35301222
- NKC: jn19990005016
- DBNL: less003
- BNE: XX974829
- NTA: 068392427
- BIBSYS: 90051288
- CiNii: DA01784697
- Open Library: OL2745523A
- PLWABN: 9810597527805606
- NUKAT: n95209791
- J9U: 987007264455905171
- PTBNP: 62870
- CANTIC: a10444270
- LNB: 000020691
- NSK: 000042265
- BNA: 000023427
- CONOR: 17323363
- BNC: 000080138
- ΕΒΕ: 89821
- BLBNB: 000179068
- KRNLK: KAC199616435
- LIH: LNB:V*159854;=BS
- RISM: people/95723
- WorldCat: lccn-n79144996
- PWN: 3931822
- Britannica: biography/Gotthold-Ephraim-Lessing
- Treccani: gotthold-ephraim-lessing
- Universalis: gotthold-ephraim-lessing
- NE.se: gotthold-ephraim-lessing
- SNL: Gotthold_Ephraim_Lessing
- VLE: gotthold-ephraim-lessing
- Catalana: 0037032
- DSDE: Gotthold_Ephraim_Lessing
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 36168