Grzegorz Reszka
 pułkownik w stanie spoczynku
| |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
|---|---|
| Siły zbrojne |
Urząd Ochrony Państwa |
| Stanowiska |
p.o. Szefa SKW (2007–2008) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Grzegorz Krzysztof Reszka – polski funkcjonariusz cywilnych i wojskowych służb specjalnych w stopniu pułkownika oraz socjolog, były wiceszef Urzędu Ochrony Państwa, od 2007 do 2008 p.o. Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Z wykształcenia socjolog[1]. Od 1992 służył w Urzędzie Ochrony Państwa i następnie w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, dochodząc do stopnia pułkownika. Zajmował stanowisko wicedyrektora delegatury w Krakowie, zastępcy dyrektora Zarządu Kontrwywiadu UOP (od 1998) i zastępcy szefa UOP (od 2000 do 2002). Uchodził za stronnika Zbigniewa Siemiątkowskiego, później doradzał szefowi ABW Andrzejowi Barcikowskiemu[2][3].
20 listopada 2007 powierzono mu obowiązki Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego po odwołaniu Andrzeja Kowalskiego (oskarżanego o nielegalne przechowywanie i kopiowanie dokumentów z likwidacji WSI w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego[3][4]. Zajmował to stanowisko do 20 lutego 2008, gdy zastąpił go Janusz Nosek. W mediach oskarżano go o inspirowanie tzw. afery marszałkowej, związanej z postawieniem zarzutów Wojciechowi Sumlińskiemu i żołnierzowi WSW Aleksandrowi L.[5] Za swojej kadencji odebrał także dostęp do informacji niejawnych Antoniemu Macierewiczowi[2] oraz oskarżył podległych mu funkcjonariuszy o bezprawne kopiowanie dokumentów SKW[6]. Później przeszedł na emeryturę. W kolejnych latach był wykładowcą w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz członkiem Rady Konsultacyjnej Centralnego Biura Antykorupcyjnego. Został też dyrektorem i wicedyrektorem Departamentu Bezpieczeństwa PGNiG[1]. Opublikował również książkę pt. Muszę być adwokatem Macierewicza[7].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony Srebrnym (1999)[8] i Złotym (2004)[9] Krzyżem Zasługi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grzegorz Reszka: Reszka: Propaganda sukcesu Agencji Wywiadu. osluzbach.pl, 30 marca 2020. [dostęp 2021-08-11].
- ↑ a b Dorota Kania: „Aferalny” doradca szefa CBA. niezalezna.pl, 13 lutego 2011. [dostęp 2021-08-11].
- ↑ a b Płk Grzegorz Reszka szefem SKW. wprost.pl, 20 listopada 2007. [dostęp 2021-08-11].
- ↑ Anna Marszałek: Harcerz zostawał agentem w 17 dni. dziennik.pl, 19 lutego 2008. [dostęp 2021-08-11].
- ↑ Grzegorz Reszka zeznawał w sprawie Sumlińskiego. Dziennikarz: Świadek podważył zeznania złożone przez Bronisława Komorowskiego w 2009 r.. wpolityce.pl, 4 marca 2015. [dostęp 2021-08-11].
- ↑ Macierewicz też idzie do prokuratury w sprawie SKW. wyborcza.pl. [dostęp 2021-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 sierpnia 2021)].
- ↑ Reszka, Grzegorz. worldcat.org. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 83
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 167
- Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
- Funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa
- Ludzie związani z Krakowem
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Polscy publicyści
- Polscy socjolodzy
- Szefowie Służby Kontrwywiadu Wojskowego
- Wiceministrowie i urzędnicy III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Urodzeni w XX wieku