HMS Ready (1943)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS Ready (J223)
Ilustracja
HMS „Ready” w czasie II wojny światowej
Klasa

trałowiec

Typ

Algerine

Historia
Stocznia

Harland and Wolff, Belfast

Położenie stępki

14 kwietnia 1942

Wodowanie

11 stycznia 1943

 Royal Navy
Nazwa

HMS „Ready” (J223)

Wejście do służby

21 maja 1943

Wycofanie ze służby

1951

 Belgia
Nazwa

„J.E. Van Haverbeke” (M902)

Wejście do służby

4 lipca 1951

Wycofanie ze służby

czerwiec 1960

Los okrętu

złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 940–1040 ton
pełna: 1225–1335 t

Długość

68,6 metra

Szerokość

10,8 m

Zanurzenie

3,2 m

Napęd
2 zestawy turbin parowych o łącznej mocy 2000 KM
2 kotły Admiralicji, 2 śruby
Prędkość

16,5 węzła

Zasięg

6000 Mm przy prędkości 12 węzłów

Sensory
radar, sonar
Uzbrojenie
1 działo kal. 102 mm
4-8 działek plot. kal. 20 mm (4 x I) lub (4 x II)
4 mbg, 2 zrzutnie bg
Wyposażenie
trały
Załoga

85-138

HMS Readybrytyjski trałowiec z okresu II wojny światowej, jedna ze 110 zbudowanych jednostek typu Algerine. Okręt został zwodowany 11 stycznia 1943 roku w stoczni Harland and Wolff w Belfaście, a do służby w Royal Navy wszedł 21 maja 1943 roku z numerem burtowym J223. Na początku lat 50. trałowiec sprzedano Belgii, a do służby w belgijskiej marynarce wojennej wszedł pod nazwą „J.E. Van Haverbeke” (M902) 4 lipca 1951 roku. Jednostka została wycofana ze służby w czerwcu 1960 roku i złomowana w roku następnym.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

HMS[a] „Ready” był jedną ze 110 zbudowanych jednostek typu Algerine, znacznie większych od budowanych na początku wojny okrętów typu Bangor[1][2]. Nowy typ stanowił powrót do budowy pełnomorskich trałowców wielkości przedwojennego typu Halcyon, zdolnych nie tylko do wykonywania zdań trałowych, lecz także do walki z okrętami podwodnymi i eskortowania konwojów[2]. Cena za uniwersalność okazała się jednak wysoka, gdyż koszt budowy trałowca typu Algerine był dwukrotnie większy niż korwety typu Flower[2].

HMS „Ready” zbudowany został w stoczni Harland and Wolff w Belfaście[1][3]. Stępkę okrętu położono 14 kwietnia 1942 roku, został zwodowany 11 stycznia 1943 roku, a ukończono go 21 maja 1943 roku[2][4][b].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był oceanicznym trałowcem, przeznaczonym także do zadań eskortowych i zwalczania okrętów podwodnych[1][2]. Długość całkowita wynosiła 68,6 metra, szerokość 10,8 metra i zanurzenie maksymalne 3,2 metra (3,58 metra ze śrubami)[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła pomiędzy 940 a 1040 ton, zaś pełna 1225–1335 ton[1][4]. Okręt napędzany był przez dwa zestawy turbin parowych z przekładniami o łącznej mocy 2000 KM, do których parę dostarczały dwa trójwalczakowe kotły Admiralicji[1][2]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 16,5 węzła[1][5]. Okręt zabierał maksymalnie zapas 235 ton mazutu, co zapewniało zasięg wynoszący 6000 Mm przy prędkości 12 węzłów[2].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z pojedynczego działa uniwersalnego kal. 102 mm (4 cale) QF HA Mark V L/45 umieszczonego na dziobie[1][2]. Uzbrojenie przeciwlotnicze składało się z czterech pojedynczych lub czterech podwójnych działek automatycznych Oerlikon kal. 20 mm L/70 Mark II/IV[2]. Broń ZOP stanowiły cztery miotacze i dwie zrzutnie bomb głębinowych (z łącznym zapasem do 92 bg)[1][2]. W celu zwalczania min okręt przenosił trały[2]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radar oraz sonar[2].

Załoga okrętu liczyła od 85 do 138 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Okręt w służbie belgijskiej jako „J.E. Van Haverbeke”.

Okręt wszedł do służby w Royal Navy w maju 1943 roku, otrzymując numer taktyczny J223[2]. Na początku lat 50. trałowiec sprzedano Belgii (wraz z bliźniaczymi jednostkami „HMS Cadmus”, „HMS Fancy”, „HMS Liberty”, „HMS Rosario” oraz „HMS Spanker”) i 4 lipca 1951 roku przyjęto go do służby w belgijskiej marynarce wojennej pod nazwą „J.E. Van Haverbeke” (numer taktyczny M902)[3][6][c]. Uzbrojenie okrętu w tym okresie stanowiło pojedyncze działo kal. 102 mm oraz cztery działka Bofors kal. 40 mm L/60 Mark 7, a jego załoga liczyła 101 osób[6][7]. Jednostka oprócz zadań trałowych pełniła też funkcję patrolowca[7]. Okręt został wycofany ze służby w czerwcu 1960 roku[6][7], a 7 marca 1961 roku rozpoczęło się w Brugii jego złomowanie (nadbudówkę pozostawiono w celach treningowych)[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. HMS – His/Her Majesty’s Ship – Okręt Jego/Jej Królewskiej Mości.
  2. Colledge i Warlow 2006 ↓, s. 288 podaje, że okręt został zwodowany 20 marca 1943 roku.
  3. Taką nazwę podaje Blackman 1953 ↓, s. 130. Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 59, Colledge i Warlow 2006 ↓, s. 288 i Gogin 2018A ↓ podają formę „Jan Van Haverbeke”, zaś Gogin 2018B ↓ „Jan Van Haverbecke”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]