Hans Hoffmann (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Hoffmann
Ilustracja
Wizerunek Hansa Hoffmanna na kamieniu pamiątkowym w Halle
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1848
Szczecin, Związek Niemiecki

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1909
Weimar, Cesarstwo Niemieckie

Zawód, zajęcie

pisarz, nauczyciel

Narodowość

niemiecka

Tytuł naukowy

doktor filozofii

Alma Mater

Uniwersytet w Halle

Hans Hoffmann (ur. 27 lipca 1848 w Szczecinie, zm. 11 lipca 1909 w Weimarze) – niemiecki pisarz i pedagog. W swoich nowelach i powieściach podejmował tematykę związaną ze swoją ojczyzną, Pomorzem.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Hans Hoffmann urodził się w 1848 r. w Szczecinie jako syn proboszcza kościoła św. Piotra i św. Pawła. Uczęszczał do miejscowego Gimnazjum Fundacji Mariackiej (Marienstiftsgymnasium), a następnie studiował na Uniwersytecie w Bonn, Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie i Uniwersytecie w Halle, gdzie w 1871 r. nadano mu tytuł doktora filozofii[1]. W 1872 r. znalazł pracę jako nauczyciel gimnazjalny, która jednak nie przynosiło mu zbyt wiele satysfakcji i którą musiał przerywać z powodu częstych podróży do Imperium Osmańskiego i Norwegii[1][2]. Nauczał w Gimnazjum Fundacji Mariackiej w Szczecinie oraz w szkołach w Słupsku i Gdańsku.

W 1879 r. zrezygnował z posady nauczyciela i zaczął pracować jako niezależny pisarz. W latach 1884–1886 był kierownikiem w berlińskim czasopiśmie Deutsche Illustrierte Zeitung[3]. W latach 1894–1902 mieszkał w Wernigerode.

Hoffmann pisał nowele, powieści historyczne, humoreski i wiersze[1]. Jego ziemia ojczysta, Pomorze, odgrywa w jego twórczości znaczącą rolę. W zbiorze nowel Geschichten aus Hinterpommern (1891) opisał on charakter swoich pomorskich rodaków. Jego powieść Wider den Kurfürsten (1894) traktuje o oblężeniu Szczecina przez wojska Fryderyka Wilhelma I w latach 1676–1678.

Od 1902 r. pełnił funkcję sekretarza generalnego Fundacji im. Schillera (Deutsche Schillerstiftung) w Weimarze. Hans Hoffmann zmarł w 1909 r. w wieku 60 lat w Weimarze[1]. Był żonaty, miał dwoje synów i córkę.

Dzieła (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Unter blauem Himmel. Nowele. Paetel, Berlin 1881. (wersja zdigitalizowana)
  • Iwan der Schreckliche und sein Hund. Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart 1888. (wersja zdigitalizowana)
  • Von Frühling zu Frühling. Ilustracje i szkice. Paetel, Berlin 1889. (wersja zdigitalizowana)
  • Der eiserne Rittmeister. Powieść w 3 tomach. Paetel, Berlin 1890.
  • Geschichten aus Hinterpommern. Cztery nowele. Paetel, Berlin 1891. (wersja zdigitalizowana)
  • Das Gymnasium zu Stolpenburg. Nowele. Paetel, Berlin 1891. (wersja zdigitalizowana)
  • Vom Lebenswege. Wiersze. Liebeskind, Leipzig 1893.
  • Wider den Kurfürsten. Powieść. Paetel, Berlin 1894. (tom1), (tom 2), (tom 3)

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Kamienica, na której przed 1945 r. wisiała tablica ku pamięci Hoffmanna.

Do 1945 r. na kamienicy przy pl. Świętych Piotra i Pawła 4-5 w Szczecinie wisiała tablica poświęcona pamięci szczecińskiego poety Hansa Hoffmanna:

Hier wurde der Pommerndichter Hans Hoffmann am 27. Juli 1848 geboren

treść oryginalna, [4]

W tym miejscu urodził się dnia 27 lipca 1848 r. poeta pomorski Hans Hoffmann

polskie tłumaczenie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Hoffmann, Hans, „Neue Deutsche Biographie”, 9, Berlin: Duncker & Humblot, 1972, s. 419 (niem.).
  2. Otto Ladendorf, Hans Hoffmann – Sein Lebensgang und seine Werke, Berlin 1908 (niem.).
  3. Sonderheft Hans Hoffmann, „Unser Pommerland”, 3, 1926 (niem.).
  4. Hoffmann, Hans – Kulturstiftung [online] [dostęp 2021-05-06] (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wolfgang Dahle, Zum 100. Todestag des Stettiner Dichters Hans Hoffmann, „Die Pommersche Zeitung”, 26, 2009, s. 9 (niem.).
  • Otto Ladendorf, Hans Hoffmann – Sein Lebensgang und seine Werke, Berlin 1908 (niem.).
  • Eckhard Schulz, Hoffmann, Hans, „Neue Deutsche Biographie”, 9, Berlin: Duncker & Humblot, 1972, s. 419 (niem.).
  • Ernst Zahnow, Hans Hoffmann. Dem Gedenken des Dichters zu seinem 50. Todestage, „Pommersche Saat”, 3, 1985, s. 679–683 (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]