Hełm dźwiękochłonny HD-3
Hełm dźwiękochłonny HD-3 – polski hełm z tworzywa sztucznego, opracowany i opatentowany przez Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Hełm HD-3 został zbudowany tak, by zakrywał szczelnie całą głowę żołnierza. Jego czerep o szerokości 280 mm i wysokości 235 mm pozbawiony jest zarówno daszka jak i nakarczka, ma natomiast wyprofilowane nauszniki umożliwiające założenie słuchawek wytłumiających. Hełm nie posiada podpinki, a wnętrze czerepu wyłożone jest dwoma warstwami gąbki. Masa hełmu to ok. 1000 g.
Malowany jest lakierem gładkim, półmatowym koloru khaki.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Głównym zadaniem hełmu HD-3 jest ochrona słuchu żołnierzy znajdujących się w pobliżu źródeł dźwięku o wysokim natężeniu np. artylerzystów. Hełm może być używany także z wyposażeniem elektronicznym.
Z dostępnej dokumentacji wynika, że hełm HD-3 stosowany był najczęściej w konfiguracji z granatnikiem SPG-9 lub działem B-10.[potrzebny przypis]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Kijak: Hełmy Wojska Polskiego 1917-1991. Warszawa: Bellona, 1993, s. 151-152. ISBN 83-11-07997-8.
