Heleioporus inornatus
| Heleioporus inornatus[1] | |||
| (Lee & Main, 1954) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Heleioporus inornatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Heleioporus inornatus – płaz bezogonowy z rodziny Limnodynastidae występujący endemicznie w południowozachodniej Australii. Dorasta do 7 cm długości i zasiedla głównie kwaśne piaszczyste torfowiska. Rozród odbywa się na zimę w norze wykopanej przez samca, a jaja składane są w gnieździe pianowym, z którego następnie kijanki wymywane są przez zimowe opady deszczu. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z m.in. szerokim zasięgiem występowania i dużymi rozmiarami populacji.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Stosunkowo duży płaz – dorasta do 7 cm długości[3]. Cechuje się krępym zaokrąglonym ciałem, krótkimi kończynami i dużymi wyłupiastymi oczami[3]. Grzbiet ma kolor od fioletowoszarego po brązowy[4]. Boki ciała mogą być pokryte słabo widocznymi szarymi lub żółtymi kropkami[3]. Brzuch ma kolor jasnokremowy[4]. Na wewnętrznej stronie kciuków samców występuje od jednego do trzech małych czarnych kolców wykorzystywanych do przytrzymywania samicy podczas ampleksusu[3][4].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Endemit – występuje wyłącznie w południowozachodniej Australii Zachodniej na płaskowyżu Darling Range od miasta Nannup na południu do Walpole i Mount Barker na wschodzie[5]. Spotykany jest na wysokościach bezwzględnych 150–600 m n.p.m.[5] Jest to gatunek aktywny nocą – spotkać go można głównie na kwaśnych piaszczystych torfowiskach, gdzie dominującą roślinnością stanowią żółtaki[5]. Żywi się bezkręgowcami[4].
Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Do rozrodu dochodzi zimą w norach wykopanych przez samce znajdujących się często na brzegach zbiorników wodnych[5]. Ampleksus odbywa się w norze, po czym samica składa pakiet 100–250 jaj w gnieździe pianowym w wilgotnej glebie na dnie nory[3][5]. Zimowe opady deszczu zalewają nory, wymywając nowo wyklute kijanki do większych zbiorników wodnych, w których młode osobniki spędzają większość czasu na dnie w pobliżu roślinności[3][5]. Do przeobrażenia dochodzi po 2–3 miesiącach (niekiedy później)[3].
Status[edytuj | edytuj kod]
Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku ze stosunkowo szerokim zasięgiem występowania, potencjalnie dużymi rozmiarami populacji oraz brakiem zagrożeń zmniejszających rozmiary populacji[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Heleioporus inornatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Heleioporus inornatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f g Whooping Frog | Western Australian Museum [online], museum.wa.gov.au [dostęp 2021-12-06] (ang.).
- ↑ a b c d Scott Eipper, Peter Rowland, Frogs of Australia, John Beaufoy Publishing, 2018, s. 25.
- ↑ a b c d e f g Jean-Marc Hero, Dale Roberts, IUCN Red List of Threatened Species: Heleioporus inornatus, „IUCN Red List of Threatened Species”, 30 kwietnia 2004 [dostęp 2021-12-06].