Hieronim Woźniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hieronim Woźniak
Ilustracja
6 listopada 2014 w lokalu TMZŻ
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1933
Koziniec

Miejsce zamieszkania

Żywiec

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Brązowa Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL”

Hieronim Woźniak (ur. 11 maja 1933 w Kozińcu) – nauczyciel, działacz społeczny, publicysta. Członek Towarzystwa Miłośników Ziemi Żywieckiej, redaktor naczelny dwutygodnika „Nad Sołą i Koszarawą”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukacja

Uczęszczał w czasie okupacji do szkoły powszechnej w Kozińcu, a dwie ostatnie kasy ukończył w Świnnej Porębie (w 1947). Był uczniem (1947–1951) Liceum Ogólnokształcącego im. Marcina Wadowity w Wadowicach. W trakcie nauki równolegle uczęszczał na roczny kurs pedagogiczny. Ukończył też kurs dla przewodników harcerskich. W późniejszym okresie (po podjęciu pracy) ukończył 3 letnie Studium dla nauczycieli Studium Wojskowego przy WSP w Krakowie (1958). Na Wydziale Filologiczno – Historycznym krakowskiej WSP odbył studia magisterskie (tytuł magistra historii w 1965). Dodatkowo w 1978 ukończył 2- letnie studium podyplomowe w Instytucie Kształcenia Nauczycieli – specjalność zarządzanie oświatą[potrzebny przypis].

Służba wojskowa

Zasadnicza służba wojskowa (1953–1955), w trakcie Szkoła Podoficerska Artylerii 38. Pułku Artylerii Lekkiej w Koźlu (ukończona w stopniu kaprala – specjalność radiotelegrafista). W 1955 3 miesięczny kurs oficerski (Oficerska Szkoła Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze – stopień chorążego). Jako rezerwista odbył przeszkolenie w latach 1960 i 1967. Awans do stopnia podporucznika (1958) i w 1973 do stopnia porucznika[potrzebny przypis].

Praca

W 1951 podjął pracę w Szkole Podstawowej nr 1 w Makowie Podhalańskim, a następnie w Andrychowie w Domu Harcerza (1952-1953). Po przerwie związanej ze służbą wojskową od 1 września 1955 pracował jako nauczyciel w Technikum Ekonomicznym i Technikum Mechanicznym w Żywcu. Aż do emerytury (z 4 letnią przerwą 1975-1979, gdy został powołany na stanowisko wizytatora przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Bielsku-Białej) był nauczycielem Technikum Ekonomicznego (a potem dyrektorem Zespołu Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych w Żywcu) Na emeryturę przeszedł w 1987[potrzebny przypis].

Działalność społeczna[1]

Opieka nad szkolną drużyną harcerską i Kołem LOK, prowadzenie sekcji strzeleckiej, organizacja masowych imprez patriotyczno-obronnych. Członkostwo w Radio-klubie LPŻ, kursy radiotelegraficzne, opiekun szkolnej drużyny biathlonowej, współorganizator „Dni Młodości” w ramach „Dni Żywca” i imprez plenerowych. Działał w lokalnej administracji (radny, praca w komisjach: Ładu i Porządku, Finansów) oraz w organizacjach społeczno-politycznych[2].

Na szczególną uwagę zasługuje jego działalność w Związku Harcerstwa Polskiego (zastępca komendanta hufca, współorganizacja obozów i akcji harcerskich). Po przejściu na emeryturę zaangażował się w działalność publicystyczną (w tym akcje na rzecz popularyzowania Żywiecczyzny)[3].

Współpracował z „Gazetą Żywiecką”, jest współzałożycielem i redaktorem naczelnym dwutygodnika „Nad Sołą i Koszarawą”. Od 2001 jest aktywny w Towarzystwie Miłośników Ziemi Żywieckiej[4].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Marianny (z domu Wyrwiak), którzy prowadzili gospodarstwo rolne, posiadali również las przypisany do gospodarstwa. Dziadek Hieronima, Andrzej Woźniak, był gajowym w tamtejszych lasach (własność Habsburgów). Miał dwie siostry. W 1960 ożenił się, ma 3 dorosłych synów. Woźniak mieszkał w Żywcu od 1955 do 1988 w dzielnicy Zabłocie[potrzebny przypis].

Odznaczenia, medale i tytuły[5][edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • “Kaplica w Kozińcu”, 1992
  • “Koziniec – tak było”, 1995
  • “Na harcerskim szlaku. Zarys dziejów harcerstwa na Żywiecczyźnie w latach 1912–1975”, Fundacja „Eurosport”, 1998
  • „Koziniec 1540–2000”, 2000 monografia wsi Koziniec i gminy Mucharz
  • „Radziechowy – monografia wsi”, 2002
  • „Żywiec i okolice. Przewodnik dla turystów na kółkach”, 2003
  • współredaktor „Słownik biograficzny Żywiecczyzny”, tom I–III (1995-2004)
  • współredaktor „Życiorysy na Żywiecczyźnie pisane”, 2004
  • współautor „Łękawica – monografia gminy”, 2010
  • „Żywiecczyzna – popularny zarys dziejów”, 2011
  • „Kto kim był i kto kim jest na Żywiecczyźnie”, Kraków-Żywiec 2015 (nakładem autora), ISBN 978-83-906089-7-6.
  • „Świat się zmienia: o moim życiu i działalności w Kozińcu i w Żywcu”, Koziniec-Żywiec 2018 (nakładem autora), ISBN 978-83-64804-81-6.
  • „Żywiecczyzna w XX wieku: kronika wydarzeń, materiały źródłowe”, Żywiec 2018 (wyd.autor i TMZŻ), ISBN 978-83-64804-86-1.
  • także: liczne artykuły – m.in. W „Nad Sołą i Koszarawą” oraz w „Gronie” (pismo TMZŻ)[9]

Poza wymienionymi pozycjami książkowymi, jest autorem wielu artykułów w zbiorczych wydawnictwach oraz prasie lokalnej (np. w Nad Sołą i Koszarawą), Bibliografia, poz.1, 7.

Zainteresowania oraz pasje[edytuj | edytuj kod]

Hieronim Woźniak jest zaangażowanym regionalistą (zbiera informacje o historii, folklorze, walorach turystycznych Żywiecczyzny)[10]. Jego pasją jest fotografia, posiada bogate archiwum zdjęć z Żywca i całego regionu[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wybrane przykłady, zob.też: Bibliografia, poz. 1 i 2.
  2. Członek PZPR, założył w Żywcu Uniwersytet Robotniczy ZMS, Bibliografia, poz.1.
  3. Zwłaszcza w ramach TMZŻ, Bibliografia, poz.1,2,4,8.
  4. Bibliografia, poz. 1,4,8, więcej: linki zewn. (NsiK, strona TMZŻ).
  5. Wybrane. Bibliografia, poz. 1,5.
  6. Bibliografia, poz. 6.
  7. Bibliografia, poz. 3.
  8. Bibliografia, poz. 4.
  9. Bibliografia, poz. 8.
  10. Jest znanym regionalistą, organizatorem Konferencji Regionalistów Żywieckich, współtwórcą skansenu w Ślemieniu, Bibliografia, poz. 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Życiorysy na Żywiecczyźnie pisane” tom pierwszy, praca zbiorowa, Żywiecka Agencja Wydawnicza, Żywiec 2004. s. 387–392
  • Być regionalistą. Inspiracje, Autodefinicje, Perspektywy, red. Damian Kasprzyk, Interdyscyplinarny Zespół Badania Wsi UŁ, Łódź 2014. s. 95–107
  • Nad Sołą i Koszarawą – nr 15 (238) – 1 sierpnia 2008
  • TMZŻ Historia. Członkowie honorowi Czł. Honorowi TMZŻ
  • Dyrektorzy ZSEG Żywiec dyrektorzy ZSEG
  • Żywiec – medal za zasługi medal
  • Książki (wyszukiwarki): w Google [1], [2] Bibl.Nar.Katalog
  • „Gronie” Nr XI 2011, TMZŻ, Żywiec 2011, s. 143 (Konf.), 252, 255

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]