Intercontinental Rally Challenge 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2011 Mistrzostw Intercontinental Rally Challenge
Ilustracja
Mikkelsen podczas Rajdu Mecsek
Inauguracja

18 lutego

Zakończenie

5 listopada

Mistrzowie
Kierowcy

Andreas Mikkelsen

Poprzedni sezonNastępny sezon

Ten artykuł dotyczy sezonu 2011 Intercontinental Rally Challenge, szóstej edycji tej serii.

W porównaniu z poprzednimi latami zmieniono system punktacji tak aby odpowiadał systemowi stosowanemu w innych seriach przez FIA[1]. Punkty są przyznawane według klucza 25-18-15-12-10-8-6-4-2-1, ale w dwóch ostatnich rajdach zastosowane zostały współczynniki[1]. W Szkocji współczynnik wyniósł 1,5 (zwycięzca otrzymał 37,5 pkt), a na Cyprze współczynnik wyniósł 2 (zwycięzca otrzymał 50 pkt).

Mistrzostwo serii IRC wywalczyła norweska załoga Andreas Mikkelsen i Ola Fløene w Škodzie Fabii S2000, która zdobyła 153,5 punktu. Wyprzedziła ona Czechów Jana Kopeckiego i Petra Starego o 1,5 punktu i Finów Juho Hänninena i Mikko Markkulę o 28,5 punktu. Obie te załogi również jechały samochodem Škoda Fabia S2000[2].

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Runda Data Rajd Baza Nawierzchnia Zwycięzca Wyniki
1 18.02 - 20.02 Monako Rallye Automobile Monte-Carlo Monte Carlo asfalt/śnieg Francja Bryan Bouffier Wyniki
2 14.04 - 16.04 Hiszpania Rally Islas Canarias El Corte Inglés Las Palmas asfalt Finlandia Juho Hänninen Wyniki
3 13.05 - 15.05 Francja 54ème Tour de Corse - E.Leclerc Ajaccio asfalt Belgia Thierry Neuville Wyniki
4 2.06 - 4.06 Ukraina Prime Yalta Rally Jałta asfalt Finlandia Juho Hänninen Wyniki
5 23.06 - 25.06 Belgia Geko Ypres Rally Ypres asfalt Belgia Freddy Loix Wyniki
6 14.07 - 16.07 Portugalia Sata Rallye Açores Ponta Delgada szuter Finlandia Juho Hänninen Wyniki
7 26.08 - 28.08 Czechy Barum Czech Rally Zlín Zlin asfalt Czechy Jan Kopecký Wyniki
8 9.09 - 11.09 Węgry Canon 45. Mecsek Rallye Pecz asfalt Czechy Jan Kopecký Wyniki
9 22.09 - 24.09 Włochy Rallye Sanremo San Remo asfalt Belgia Thierry Neuville Wyniki
10 14.10 - 16.10 Wielka Brytania RAC MSA Rally of Scotland Perth szuter Norwegia Andreas Mikkelsen Wyniki
11 3.11 - 5.11 Cypr FxPro Cyprus Rally Pafos asfalt/szuter Norwegia Andreas Mikkelsen Wyniki

Klasyfikacje[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja generalna kierowców[edytuj | edytuj kod]

Do klasyfikacji wliczanych jest 7 najlepszych wyników.

Poz. Kierowca MON
Monako
KAN
Hiszpania
KOR
Francja
JAŁ
Ukraina
YPR
Belgia
AZO
Portugalia
BAR
Czechy
MEC
Węgry
SAN
Włochy
SZK
Wielka Brytania
CYP
Cypr
Suma punktów
1 Norwegia Andreas Mikkelsen NU 6 (6) 4 NU 2 5 NU 2 1 1 153,5
2 Czechy Jan Kopecký (8) 2 2 3 NW 3 1 1 (4) (5) 2 152
3 Finlandia Juho Hänninen 6 1 1 1 3 2 16 125
4 Belgia Freddy Loix 2 4 3 1 2 3 NU 5 123
5 Belgia Thierry Neuville NU 3 1 6 NU 4 2 1 6 NU 115
6 Francja Bryan Bouffier 1 7 NU 2 DK 4 NU 4 3 3 110,5
7 Wielka Brytania Guy Wilks 3 5 NU 5 4 NU NU NU NU NU 47
8 Szwecja Patrik Sandell 9 9 5 12 NU 3 44
9 Finlandia Toni Gardemeister (10) (10) 8 7 6 6 7 9 7 43
10 Estonia Karl Kruuda 8 5 10 11 NU 13 4 39
11 Portugalia Bruno Magalhães NU 8 5 NU NU 9 5 26
12 Irlandia Craig Breen 7 4 24
13 Holandia Hans Weijs junior 2 18
14 Niemcy Matthias Kahle 19 19 10 6 17,5
15 Francja Pierre Campana 14 4 8 16
16 Polska Michał Sołowow 3 11 15
17 Japonia Toshihiro Arai 13 NU 18 9 7 15
18 Francja Stéphane Sarrazin 4 12
19 Francja François Delecour 5 10
Niemcy Hermann Gassner Jr. 5 10
21 Portugalia Ricardo Moura 6 8
Węgry György Aschenbrenner 6 8
Włochy Alessandro Perico 6 8
24 Niemcy Mark Wallenwein 21 18 14 8 8
25 Francja Julien Maurin 12 7 10 NU 7
26 Francja Nicolas Vouilloz 7 6
Portugalia Vítor Lopes 7 6
Włochy Umberto Scandola 7 6
29 Włochy Luca Rossetti 8 6
Wielka Brytania Alastair Fisher 8 6
31 Włochy Giandomenico Basso 9 11 NU NU 13 NU 10 5
32 Portugalia Vítor Pascoal 8 4
Czechy Roman Kresta 8 4
Węgry Róbert Bútor 8 4
35 Holandia Bernhard ten Brinke 9 4
36 Cypr Doros Loucaides 10 4
37 Szwecja Per-Gunnar Andersson NU 24 NU 19 9 NU NU 2
38 Portugalia Sérgio Silva 9 2
39 Irlandia Robert Barrable 10 DK 16 2
40 Cypr Charalambos Timotheou 11 2
41 Francja Jean-Mathieu Leandri 10 1
Austria Beppo Harrach 10 1
43 Japonia Fumio Nutahara 11 NU 15 1
44 Węgry János Puskádi 23 12 NU 28 20 24 1
Klucz punktacji: 25-18-15-12-10-8-6-4-2-1 Oznaczenia: NU – nie ukończył DK – dyskwalifikacja

Klasyfikacja producentów[edytuj | edytuj kod]

Dla każdego producenta punkty zdobywają dwie najlepsze załogi. Do klasyfikacji wliczanych jest 7 najlepszych wyników.

Poz. Producent MON
Monako
KAN
Hiszpania
KOR
Francja
JAŁ
Ukraina
YPR
Belgia
AZO
Portugalia
BAR
Czechy
MEC
Węgry
SAN
Włochy
SZK
Wielka Brytania
CYP
Cypr
Suma punktów
1 Czechy Škoda (30) 43 (33) 40 43 43 43 (40) (30) 64,5 86 362,5
2 Francja Peugeot 40 27 37 30 (16) (19) (15) 30 40 37,5 (24) 241,5
3 Japonia Subaru 14 (4) 14 (1) 0 16 (2) 10 6 15 42 117
4 Wielka Brytania M-Sport 10 (3) 10 4 23 0 20 0 10 30 0 107
5 Japonia Ralliart 6 0 0 10 8 20 (5) 18 6 (1,5) 36 104
6 Japonia Honda 0 8 4 16 0 0 0 3 0 3 12 46
7 Malezja Proton 0 16 0 0 1 0 16 0 8 0 0 41
8 Włochy Abarth 1 0 3 0 10 0 0 0 1 0 0 15
Klucz punktacji: 25-18-15-12-10-8-6-4-2-1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 2011 IRC sporting regulations. ircseries.com. [dostęp 2011-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-22)].
  2. IRC 2011. eWRC-results.com. [dostęp 2012-01-04].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]