Into the Eagle’s Nest

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Into the Eagle’s Nest
Producent

Pandora Software

Wydawca

Mindscape[1]
Players Software[2]
Interceptor[3]

Projektant

Kevin Parker
Robin Chapman[4]
Andrew Challis[2]

Kompozytor

Keith Harvey[2]

Data wydania

1986[3]

Gatunek

gra labiryntowa
strzelanka[2]

Tryby gry

gra jednoosobowa

Język

angielski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Rodzina 8-bitowych Atari, Amiga, Amstrad CPC, Apple II, Atari ST, Commodore 64, MS-DOS, ZX Spectrum

Nośniki

dyskietka 5¼ cala, kaseta, dyskietka 3½ cala

Kontrolery

dżojstik

Into the Eagle’s Nest (ponownie wydana pod tytułem Eagles Nest[2]) – strzelanka stworzona w 1986 roku przez Pandora Software a wydana przez Mindscape, rozgrywająca się w realiach II wojny światowej. Gra miała swoje wersje na wielu różnych platformach sprzętowych: 8-bitowe komputery Atari, Amigę, Amstrada CPC, Apple II, Atari ST, Commodore 64, MS-DOS oraz ZX Spectrum i uzyskała pozytywne recenzje krytyków.

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywka ma miejsce w realiach II wojny światowej. Głównym zadaniem gracza, który wciela się w komandosa walczącego po stronie aliantów, jest uwolnienie zakładników oraz wysadzenie w powietrze tytułowej nazistowskiej twierdzy – Orlego Gniazda. Na początku gracz może wybrać poziom trudności poprzez wybór odpowiedniej misji. Dodatkowym zadaniem jest zbieranie skradzionych dzieł sztuki[5][6].

Postać gracza widoczna jest z góry. Przemierza ona labirynt korytarzy i pomieszczeń, a także może poruszać się windą pomiędzy piętrami budynku (czterema w wersji na Commodore 64 i Amstrad CPC oraz ośmioma w wersji na ZX Spectrum[7]), jeżeli znajdzie odpowiednią przepustkę. Na swojej drodze spotyka przeciwników – niemieckich żołnierzy, których musi eliminować przy pomocy broni palnej. Gracz może uzupełniać ilość amunicji, do maksymalnie 99 sztuk naboi, oraz leczyć poziom otrzymanych obrażeń przy pomocy znajdywanych przedmiotów (skrzynki z amunicją, jedzenie, zestawy pierwszej pomocy). Postać gracza umiera po otrzymaniu 50 punktów obrażeń, co kończy rozgrywkę. Poruszanie się po twierdzy utrudniają drzwi, których część można otworzyć przy użyciu amunicji, do otwarcia innych niezbędne jest jednak znalezienie kluczy. Na mapie rozmieszczone są także ładunki wybuchowe, których trafienie kończy grę. W celu uratowania zakładnika gracz musi doprowadzić go do wyjścia, a w celu wysadzenia twierdzy musi uruchomić wszystkie detonatory umiejscowione w różnych częściach budynku oraz opuścić Orle Gniazdo. Za zebrane przedmioty, zabitych przeciwników i uwolnionych zakładników gracz otrzymuje punkty i po zakończeniu gry może wpisać się na listę najlepszych wyników[5][6].

Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Commodore Horizons (C64) 6/10[8]
Crash (ZXS) 82%[9]
Sinclair User (ZXS) 4/5[10]
Zzap!64 (C64) 90%[5][6]
Commodore Format (C64) 90%[11]
ACE
  • Amiga
  • Atari ST
900/1000
904/1000[12]
Computer+Video Games
  • C64
  • ZXS
  • CPC
9,33/10
8,25/10
6,75/10[7]
Your Commodore (C64) 7,5/10[13]
Nagrody
Organizacja Nagroda
Zzap!64 Sizzler[5][6]
Computer+Video Games C+VG Hit[7]

Gra uzyskała w większości przychylne opinie recenzentów zajmujących się tematyką gier komputerowych. Miesięcznik „Zzap!64” przyznał grze w wersji na Commodore 64 ocenę 90%, a także wyróżnienie Sizzler. Redaktor pisma Gary Penn stwierdził, iż atmosfera gry jest podkreślona przez świetną, pełną kolorów grafikę, a dźwięki są bliskie perfekcji, zwłaszcza odgłos rykoszetów pocisków oraz kroków protagonisty. Jego zdaniem, gra jest po prostu wspaniała i przypomina grę zabawkowymi żołnierzykami[5][6].

Z kolei miesięcznik „Computer and Video Games” ocenił grę w wersjach na Commodore 64, ZX Spectrum i Amstrad CPC. Jako najlepszą wskazał wersję na pierwszą z wymienionych platform. Into the Eagle’s Nest otrzymało wyróżnienie C+VG Hit, a recenzent polecił grę wszystkim miłośnikom gier zręcznościowych i przygodowych[7].

Gra była również krytykowana. Miesięcznik „Crash” wskazał na okropną muzykę na stronie tytułowej w wersji na ZX Spectrum[9]. Natomiast recenzent magazynu „Compute!” Neil Randall w wersji na Commodore 64 wskazał na zbytnie skomplikowanie, niski poziom AI przeciwników i brak możliwości zapisu gry w trakcie rozgrywki. W grze występują także bezbronni, odurzeni alkoholem niemieccy oficerowie siedzący przy stołach, których zabicie przynosi graczowi dodatkowe punkty, co oceniający uznał za niepokojące[14].

Magazyn „Computer Gaming World” w 1991 umieścił Into the Eagle’s Nest w swojej „galerii sławy” gier wojennych i nazwał ją nowszym klonem Castle Wolfenstein, zwrócił jednak uwagę, iż gra ta jest rozrywką na krótki czas[1].

Większość recenzentów zauważyła, iż gra jest klonem gry Gauntlet i jest jednym z najlepszych przedstawicieli gatunku, który ona zapoczątkowała[5][6][7][9].

Remake[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku Mersey Remakes wydało remake gry pod tytułem Into The Eagles Nest na licencji freeware na platformę Windows[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b M.Ewan Brooks. Computer Strategy and Wargames: The 1900-1950 Epoch / Part I (A-L) of an Annotated Paiktography. „Computer Gaming World”. 88 (listopad 1991), s. 138-144. Anaheim Hills: Golden Empire Publications. ISSN 0744-6667. (ang.). 
  2. ↑ a b c d e Into the Eagle's Nest. Gb64.com. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  3. ↑ a b Into the Eagle's Nest. gamespot.com. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  4. ↑ Into the Eagle's Nest – World of Spectrum. World of Spectrum. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e f Into the Eagles Nest. „Zzap!64”. 25 (maj 1987), s. 26. Londyn: Newsfield Publications Ltd.. ISSN 0954-867X. (ang.). 
  6. ↑ a b c d e f Into the Eagles Nest. „Zzap!64”. 25 (maj 1987), s. 27. Londyn: Newsfield Publications Ltd.. ISSN 0954-867X. (ang.). 
  7. ↑ a b c d e K. Parker, R. Chapman. Into the Eagles Nest. „Computer and Video Games”. 68 (czerwiec 1987), s. 36. Bath: Future Publishing Ltd.. ISSN 0261-3697. (ang.). 
  8. ↑ Robin them blind. „Commodore Horizons”. 25 (styczeń 1986), s. 15. Londyn: Scot Press Ltd.. ISSN 0265-4164. (ang.). 
  9. ↑ a b c Into the Eagle's Nest. „Crash”. 39 (kwiecień 1987), s. 109. Ludlow: Newsfield Publications Ltd.. ISSN 0954-8661. (ang.). 
  10. ↑ Chris Bourne. Robin of the Wood. „Sinclair User”. 50 (maj 1986), s. 57. Londyn: EMAP. ISSN 0262-5458. (ang.). 
  11. ↑ K. Parker, R. Chapman. Eagles Nest. „Commodore Format”. 41 (luty 1994), s. 16. Bath: Future Publishing Ltd.. ISSN 0960-5169. (ang.). 
  12. ↑ Eagle's Nest. „Advenced Computer Entertainment”. 5 (luty 1988), s. 67. Bath: Future Publishing Ltd.. (ang.). 
  13. ↑ Eagles Nest. „Commodore Format”. 32 (maj 1987), s. 18-19. Milton Keynes: Argus Specialist Publications. ISSN 0269-8277. (ang.). 
  14. ↑ Neil Randall. Into the Eagle's Nest. „Compute!”. 90 (listopad 1987), s. 32. Nowy Jork: Compute! Publications Ltd.. ISSN 0194-357X. (ang.). 
  15. ↑ Into The Eagles Nest (Remake). archive.org. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Into_the_Eagle’s_Nest&oldid=71550402”