Józef Bryk

Józef Bryk
	major piechoty
Data i miejsce urodzenia	3 marca 1897 ; Stanisławówka
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	3 pułk piechoty,; białostocki pułk strzelców,; 79 pułk piechoty,; 20 Dywizja Piechoty; 78 pułk piechoty; PKU Jasło; KRU Jasło
Stanowiska	dowódca batalionu; komendant PKU; komendant RU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Józef Bryk (ur. 3 marca 1897 w Stanisławówce, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major piechoty magister Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Stanisławówce, w ówczesnym powiecie żółkiewskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa i Marii z Szeremetów^[1]. Absolwent C. K. Gimnazjum w Żółkwi. Ukończył studia prawnicze i nauk politycznych^[2] z tytułem magistra^[3] Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Wstąpił do Legionów Polskich 14 sierpnia 1914. Służył w 3 pułku piechoty II Brygady Legionów Polskich, walcząc w kampaniach karpackiej, bukowińskiej, wołyńskiej. Po bitwie pod Kaniowem (11 maja 1918), dostał się do niewoli niemieckiej. W grudniu 1918 zgłasza się do białostockiego pułku strzelców, z którym przeszedł całą wojnę 1920.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Służył w 79 pułku piechoty w Słonimiu^[4]^[5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 986. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W 1928 pełnił służbę w dowództwie 20 Dywizji Piechoty, pozostając w kadrze oficerów piechoty^[7]. W sierpniu 1929 roku został przeniesiony do 78 pułku piechoty w Baranowiczach^[8]^[9]. 27 stycznia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[10]. W marcu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu^[11]. W czerwcu 1934 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Jasło na stanowisko komendanta^[12]. W 1938 roku kierowana przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Jasło, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Na stanowisku rejonowego komendanta uzupełnień Jasło pełnił służbę w następnym roku^[13].

W kampanii wrześniowej dostał się do niewoli radzieckiej. Osadzony w Kozielsku. W grudniu 1939 był na liście obozu w Kozielsku^[14]. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 017/3 z 1940 i liście PCK (AM) 3436^[2]. Dokumenty znalezione przy ekshumacji w 1943 znajdują się w tzw. Archiwum Robla.

Józef Bryk był żonaty z Malwiną, z którą miał syna^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[15]
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)^[16]
Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1938)^[17]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[18]^[19]
Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)^[20]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Dąb Pamięci posadzony przez Stowarzyszenie Forum Polskie Stowarzyszenie „Na Chełmskiej” na ul. Lwowskiej w Chełmie^[21].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 54.
↑ ^a ^b УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 185 .
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 606.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352, 413.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307, 357.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 189.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 292.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36, 606.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 110.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22, 848.
↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 187 .
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 12 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307.
↑ Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie „Katyń ocalić od zapomnienia”. Stowarzyszenie Parafiada. [dostęp 2018-09-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia200054-1] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 54.

[:0-2] УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 185 .

[CITEREFRocznik_Oficerski1932606-3] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 606.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923352,_413-4] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352, 413.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924307,_357-5] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307, 357.

[CITEREFLista_starszeństwa192254-6] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928128,_189-7] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 189.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_15_z_23_sierpnia_1929_roku,_s._292-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 292.

[CITEREFRocznik_Oficerski193236,_606-9] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36, 606.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_28_stycznia_1930_roku,_s._24-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_31_marca_1930_roku,_s._110-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 110.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_7_czerwca_1934_roku,_s._159-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.

[CITEREFRybkaStepan200622,_848-13] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22, 848.

[14] УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 187 .

[15] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923352-16] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_11_listopada_1938_roku,_s._12_„za_zasługi_w_służbie_wojskowej”-17] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 12 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[18] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

[CITEREFRocznik_Oficerski193236-19] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924307-20] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307.

[21] Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie „Katyń ocalić od zapomnienia”. Stowarzyszenie Parafiada. [dostęp 2018-09-05].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]