Józef Mycielski (powstaniec listopadowy)
.jpg)
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz parafii św. Andrzeja Apostoła w Spławiu |
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca, ziemianin |
| Narodowość | |
| Majątek | |
| Rodzice |
Stanisław Mycielski z Mycielina h. Dołęga |
| Małżeństwo |
Izabela hr. Brzostowska z Brzostowa h. Strzemię |
| Dzieci |
Franciszek (1834-1840) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Józef Roman Stanisław Mycielski z Mycielina herbu Dołęga (ur. 9 sierpnia 1801, zm. 10 kwietnia 1885) – hrabia, kamerjunkier dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku, powstaniec listopadowy, ziemianin, przedsiębiorca, kawaler maltański[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Józef Mycielski był synem Stanisława (generał i właściciel ziemski) i Anny z Mielżyńskich. Właściciel majątków Spławie i Kobylepole. Uczył się w Poznaniu i w Berlinie w gimnazjum francuskim i na tamtejszym uniwersytecie[2]. Wyjechał do Włoch ze względów zdrowotnych, a później do Warszawy. Pracował w departamencie spraw zagranicznych Królestwa Polskiego, ale wobec nacisków Nowosielcowa zrezygnował po trzech latach. Na wieść o wybuchu powstania listopadowego powrócił do kraju z pobytu za granicą[3].
Brał udział w powstaniu listopadowym, walczył pod Dębem Wielkim i Grochowem. Został ranny i otrzymał złoty krzyż Virtuti Militari[3]. Władze powstania postanowiły odesłać go do domu. Decyzja ta związana była z tym, że trzej jego bracia zginęli[4], a czwarty był ciężko chory[5]. Dzięki temu mógł osiąść w majątku Kobylepole (od 1940 r. część miasta). Adiutant w stopniu porucznika w korpusie Tomasza Łubieńskiego. Adam Czartoryski w maju 1831 wysłał Mycielskiego z misją dyplomatyczną do Berlina, ale ze względu na kwarantannę przez granicę się nie przedostał[3].
Mycielski zajął się po upadku powstania gospodarowaniem w swoich dobrach w Wielkopolsce. W 1872 we wsi Kobylepole założył browar, znany jako Browar Mycielskich, którego był właścicielem aż do śmierci.
Został pochowany na cmentarzu parafii św. Andrzeja Apostoła w Spławiu[6].
Jego żoną od 1832 była Izabela hr. Brzostowska z Brzostowa (zm. 1882)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 6.
- ↑ Gąsiorowski i Topolski 1981 ↓, s. 503.
- ↑ a b c Gąsiorowski i Topolski 1981 ↓, s. 504.
- ↑ Franciszek pod Rajgrodem, Ludwik pod Olszynką Grochowską i brat przyrodni: Józef Gajewski (syn Anny z Mielżyńskich)
- ↑ Michał - zapadł na chorobę płuc
- ↑ dmk, pcg: Gdzie są groby znanych poznaniaków? w: Gazeta Wyborcza Poznań z 30.10.2006; on-line: poznan.wyborcza.pl
- ↑ Wiadomości miejscowe i potoczne. „Dziennik Poznański”. Nr 48, s. 3, 28 lutego 1882.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Staszewski Janusz: Gen. Michał Mycielski i udział rodziny Mycielskich w powstaniu listopadowem, Poznań 1930, fot.; on-line: wbc.poznan.pl
- Błażej Wandtke: Tajemnice Poznania. Browar Kobylepole, Telewizja WTK 2012
- Józef Roman Stanisław Mycielski w: M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 503-504. ISBN 83-01-02722-3.