Józef Walicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Walicki
„Walbach”
Ilustracja
Hubalczycy zimą 1940. Rotmistrz „Walbach” stoi obok majora „Hubala” (w szaliku)
rotmistrz rotmistrz
Data urodzenia

27 maja 1903

Data śmierci

28 maja 1942

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Ułanów Wielkopolskich
Oddział Wydzielony Wojska Polskiego

Stanowiska

dowódca szwadronu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Józef Walicki, ps. „Walbach” (ur. 27 maja 1903 w Przeczni[1], zm. 28 maja 1942 w Magdalence[2]) – hubalczyk, rotmistrz Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinnym majątku jako syn Michała i Zofii z Łuczyckich[1]. Jego stryjem był Tadeusz Walicki[4]. Przed wojną służył w 17 pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie[3]. W kampanii wrześniowej był porucznikiem w szwadronie kolarzy. Ciężko ranny podczas walk pułku pod Sobotą[3]. Przebywał w majątku swego szwagra Stanisława Freytaga w Rożenku koło Opoczna. Nawiązał łączność z grupami ruchu oporu w Tomaszowie Mazowieckim i brał udział w spotkaniu przywódców tych grup[5]. Dołączył po Nowym Roku do oddziału mjr. Henryka Dobrzańskiego. Był dowódcą szwadronu po przekształceniu się oddziału w regularną jednostkę wojskową[5]. Odszedł 13 marca po demobilizacji.

Powrócił do pracy w konspiracji, gdzie był w Tomaszowie komendantem obwodu ZWZ i funkcję tę pełnił do 10 lipca 1940 roku[5]. Występował pod nazwiskiem Łoza. Prawdopodobnie w późniejszym okresie przeniósł się do Warszawy, gdzie został aresztowany[5]. Osadzony na Pawiaku[6].

28 maja 1942 roku rozstrzelany w Magdalence pod Warszawą. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ewa Pawlus, Józef Walicki ps. "Walbach", Hubal – major Henryk Dobrzański, 5 stycznia 2020 [dostęp 2022-12-21].
  2. Józef Walicki, www.bohaterowie1939.pl [dostęp 2022-12-21].
  3. a b c Szymański 1986 ↓, s. 150.
  4. Tadeusz Walicki, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-10-17].
  5. a b c d e Szymański 1986 ↓, s. 151.
  6. Leon Wanat, Warszawa 1985, Za murami Pawiaka, s. 491.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Szymański: Oddział majora Hubala. Warszawa: Książka i Wiedza, 1986, s. 150-151. ISBN 83-05-11561-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]