Józef Wysocki (naukowiec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wysocki
Data i miejsce urodzenia

1932
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 2011
Wrocław

doktor habilitowany nauk fizycznych
Specjalność: fizyka ciała stałego
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski
Politechnika Częstochowska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Józef Wysocki (ur. 1932 w Przemyślu, zm. 21 stycznia 2011 we Wrocławiu) – polski elektronik, fizyk i publicysta, pracownik naukowy Uniwersytetu Wrocławskiego, znawca Kresów Wschodnich, działacz kresowy i harcerski, doktor habilitowany.[1]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec brał udział w obronie Lwowa przed Ukraińcami w szeregach Orląt Lwowskich, następnie w wojnie polsko–bolszewickiej. W czasie II wojny światowej działał w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) i Armia Krajowej. Aresztowany przez Niemców zginął w obozie w Buchenwaldzie.

Absolwent Wydziału Elektroniki Politechniki Gdańskiej (1953). Doktoryzował się z nauk fizycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, habilitował z elektroniki na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1964–1997 doktorant, asystent, adiunkt w Instytucie Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Wrocławskiego, w latach 1997–2003 profesor Politechniki Częstochowskiej.

Od 1944 w polskim harcerstwie, od 1958 instruktor harcerski. Długoletni instruktor Dolnośląskiej Chorągwi Harcerzy im. Orląt Lwowskich. Współzałożyciel Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR)[2]. Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych oraz kilku patentów.[3]

Członek NSZZ „Solidarność”. W latach 2000–2006 członek Organizacja Narodu Polskiego – Liga Polska. Inicjator powołania Społecznego Komitetu Panoramy Racławickiej, organizator zebrania założycielskiego tego Komitetu (październik 1980), sekretarz Komitetu. W 2005 bez sukcesu ubiegał się o mandat do Senatu RP.

Działał na niwie działalności kresowej, m.in. podejmował kroki w celu udokumentowania losów Polaków w okresie II wojny światowej na Kresach Wschodnich Rzeczypospolitej. Członek rozwiązanego Polskiego Stronnictwa Kresowego (1995–1999). Obrońca polskiego posiadania ziemskiego na zachodzie Polski; organizator ogólnopolskiego sympozjów "Wyprzedaż polskiej ziemi obcokrajowcom i sposoby zapobieżenia temu procesowi" (1999). Organizator protestu przeciw "Centrum Wypędzonych we Wrocławiu". Przeciwnik wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Prowadził dyskusje i wygłaszał felietony w Radiu Maryja i Katolickim Radiu Rodzinnym.

Napisał m.in. krytyczną recenzję „Tek edukacyjnych” historyka Grzegorza Motyki[4].

Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Panoramy Racławickiej.[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dr hab. inż. Józef Wysocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-10-06].
  2. Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 133. ISBN 978-83-87899-32-5.
  3. Wspomnienie o śp. Profesorze Józefie Wysockim. [dostęp 2013-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-16)].
  4. Protest prof. Wysockiego skierowany do IPN
  5. Zmarł prof. Józef Wysocki