Jan Dmóchowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Jakub Dmóchowski
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data urodzenia

26 października 1887

Data i miejsce śmierci

29 marca 1920
Kaczyczyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

18 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-ukraińska,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania)
Nekrolog

Jan Jakub Dmóchowski (ur. 26 października 1887, zm. 29 marca 1920 w Kaczyczynie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 października 1887 w guberni sankt-petersburskiej, w rodzinie Jana[1].

1 stycznia 1909 jako podporucznik pełnił służbę w rosyjskim 249 majkopskim batalionie rezerwowym (ros. 249-й Майкопский резервный батальон) w Stawropolu należącym do 63 Brygady Rezerwowej[2]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 269 noworżewskiego pułku piechoty (ros. 269-й пехотный Новоржевский полк) należącego do 68 Dywizji Piechoty[3][4]. Awansował na kolejne stopnie: sztabskapitana (19 marca 1915), kapitana (17 kwietnia 1916 ze starszeństwem z 20 lipca 1915) i podpułkownika (24 maja 1916 ze starszeństwem z 1 grudnia 1915)[3]. W 1915 był ranny[4].

25 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłego I Korpusu Polskiego i byłej armii rosyjskiej, z warunkowym zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika ze starszeństwem od 19 czerwca 1917 i przydzielony do Etapów[5][6]. 20 czerwca 1919 objął dowództwo 18 pułku piechoty[7]. 20 grudnia 1919 został mianowany dowódcą tego pułku[8]. Na jego czele walczył podczas wojny z Ukraińcami, a następnie wojny z bolszewikami m.in. pod Stepanówką[9].

Zmarł 29 marca 1920 w Kaczyczynie, w gminie emilczyńskiej powiatu nowogradwołyńskiego, w następstwie choroby[10]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A9, rząd 11, grób 1)[11].

11 czerwca 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-26]..
  2. Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 486.
  3. a b Дмоховский Иван Иванович. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2022-10-26]..
  4. a b c d e f g h i Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Дмоховский Иван Иванович. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej Zarząd ds. utrwalenia pamięci poległych w obronie Ojczyzny. [dostęp 2022-10-26]. (ros.).
  5. Dz. Rozp. MSWojsk. Nr 7 z 30 listopada 1918, poz. 135.
  6. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 10 z 11 grudnia 1918, poz. 236.
  7. Księga Chwały 1992 ↓, 492.
  8. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 99 z 29 grudnia 1919, poz. 4297.
  9. Roszkiewicz 1929 ↓, s. 10, 14.
  10. Lista strat 1934 ↓, s. 143.
  11. Na nagrobku jest data śmierci „27 marca 1920”. Strona wyszukiwania. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2022-10-26]..
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920, s. 499.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]